Antybiotykoterapia u świń – repetytorium. Charakterystyka aminoglikozydów, fluorochinolonów i fenikoli
Antybiotyki aminoglikozydowe
Tego rodzaju antybiotyki to w większości naturalnie występujące substancje wytwarzane przez promieniowce z rodzaju Streptomyces oraz Micromonospora, które posiadają w swej budowie aminocukier połączony wiązaniem glikozydowym z pierścieniem heksozy. Wyjątkiem jest spektynomycyna, która pozbawiona jest aminocukru. Aminoglikozydy dobrze rozpuszczają się w wodzie, słabo w lipidach. Mają właściwości bakteriobójcze. Mechanizm działania aminoglikozydów związany jest z zaburzaniem syntezy ściany komórkowej bakterii oraz hamowaniem translacji w procesie syntezy białek bakteryjnych. Aminoglikozydy wiążą się nieodwracalnie z podjednostką 30S rybosomów bakteryjnych. Wśród innych możliwych mechanizmów działania aminoglikozydów wymienia się: dezintegrację błony komórkowej i wzrost jej przepuszczalności dla jonów, zaburzenie syntezy kwasów nukleinowych w komórce.
Siła działania aminoglikozydów jest wprost proporcjonalna do ich stężenia w miejscu infekcji. Antybiotyki z tej grupy wywierają tzw. efekt poantybiotykowy – charakteryzujący się występowaniem działania przeciwbakteryjnego nawet wtedy, gdy stężenie leku w surowicy spada poniżej minimalnego stężenia hamującego wzrost drobnoustrojów.
Aminoglikozydy wywierają szereg działań niepożądanych (nefrotoksyczność – wprost proporcjonalną do całkowitej dawki leku, ototoksyczność oraz porażenia mięśniowe).
Związki z tej grupy gwarantują szybkie działanie bakteriobójcze, względnie niski koszt leczenia, stabilność przy przechowywaniu, stosunkowo szeroki zakres działania, brak reakcji alergicznych i synergizmu z innymi antybiotykami. Do wad zaliczyć można: złe wchłanianie po podaniu doustnym, brak aktywności wobec bakterii beztlenowych, niski indeks terapeutyczny i możliwą toksyczność.
Farmakodynamika i farmakokinetyka antybiotyków aminoglikozydowych
Aminoglikozydy możemy podzielić na kilka kategorii, biorąc pod uwagę siłę ich działania bakteriobójczego: związki o wąskim spektrum działan...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj sięlub
zarejestruj sięMogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2625 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Podstawowe zasady oceny badań laboratoryjnych stosowanych w diagnostyce zakażeń Mycoplasma spp. u bydła. Najczęstsze błędy przedlaboratoryjne i interpretacyjne
Do cech charakterystycznych mykoplazm, które mogą istotnie utrudniać skuteczną diagnostykę ich zakażeń, należy wymienić: niską masę cząsteczkową genomu tych bakterii, stosunkowo słabą ich przeżywalność w niekorzystnych warunkach środowiskowych oraz wysokie wymagania wzrostowe tych drobnoustrojów, niezbędne w badaniach laboratoryjnych. Dodatkowo mykoplazmy w przeważającej mierze nie wywołują u chorego bydła patognomonicznych objawów klinicznych wskazujących na zakażenie, co […]
Podstawowe zasady oceny badań laboratoryjnych stosowanych w diagnostyce zakażeń Mycoplasma spp. u bydła. Najczęstsze błędy przedlaboratoryjne i interpretacyjne
Do cech charakterystycznych mykoplazm, które mogą istotnie utrudniać skuteczną diagnostykę ich zakażeń, należy wymienić: niską masę cząsteczkową genomu tych bakterii, stosunkowo słabą ich przeżywalność w niekorzystnych warunkach środowiskowych oraz wysokie wymagania wzrostowe tych drobnoustrojów, niezbędne w badaniach laboratoryjnych. Dodatkowo mykoplazmy w przeważającej mierze nie wywołują u chorego bydła patognomonicznych objawów klinicznych wskazujących na zakażenie, co […]
Przypadek zapalenia mózgu i mięśnia sercowego u prosiąt ssących
Celem artykułu jest opis ostrego przypadku zapalenia mózgu i mięśnia sercowego (EMC) w fermie loch położonej w północnych Włoszech, należącej do systemu multi-site. W fermie obserwowano wysoką śmiertelność u prosiąt przed odsadzeniem, a u loch nie stwierdzano zaburzeń w rozrodzie. Wirus EMC (EMCV) należy do rodzaju Cardiovirus, rodziny Picornaviridae. Świnie są uważane za najbardziej wrażliwy […]
Choroby koni. Weterynaria praktyczna. Profilaktyka, rutynowe szczepienia
Publikacja stanowi fragment książki Choroby koni. Weterynaria praktyczna Wirus grypy jest wysoce zaraźliwy i szybko się rozprzestrzenia, a sama choroba niesie ze sobą bardzo poważne skutki i na długi czas wyklucza konia z udziału w zawodach czy wyścigach. Z tego względu wprowadzono wymóg obowiązkowych szczepień przeciwko grypie dla wszystkich koni wyścigowych oraz koni sportowych. Opory […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]