Zwalczanie pcheł i kleszczy – przegląd wybranych substancji czynnych

Inwazje kleszczy

Kleszcze są pasożytniczymi pajęczakami odżywiającymi się krwią. W Polsce stosunkowo często stwierdza się inwazje kleszczy z gatunków Ixodes ricinus i Dermacentor reticulatus, oczywiście liczba gatunków opisywanych zwierząt jest większa (1, 2). Kleszcze oprócz pobierania krwi zaatakowanego zwierzęcia przenoszą groźne choroby: babeszjozę, boreliozę, kleszczowe zapalenie mózgu i opon mózgowych, erlichiozę, haemobartolellozę i inne (2-4). Opisywane pajęczaki występują w lasach, na łąkach, ale także coraz częściej w miastach: w parkach, żywopłotach, a nawet osiedlowych aranżacjach roślinnych.

Argument właściciela, który nie poddaje zwierzęcia zabiegom profilaktycznym z uwagi na brak kontaktu z „dziką przyrodą”, bywa coraz częściej nietrafiony. Kleszcze są w stanie żerować w temperaturach oscylujących około 10°C, więc, z uwagi na ocieplanie klimatu, nie można jednoznacznie stwierdzić, że w okresie jesienno-zimowym zwierzę nie jest narażone na inwazję opisywanych egzopasożytów (3, 4). Wprawdzie masywne inwazje kleszczy zdarzają się rzadko, jednak ze względu na istniejące ryzyko wystąpienia chorób odkleszczowych problem profilaktyki w tym zakresie należy traktować z należytą uwagą.

Usuwanie kleszczy należy do częstych zabiegów lekarsko-weterynaryjnych. Należy uczulać właścicieli, że czynność tę powinno się powierzać osobie mającej stosowne doświadczenie z uwagi na ryzyko pozostawienia części pasożyta w skórze czy „wtłoczenia” treści pokarmowej stawonoga do organizmu zwierzęcia. Warto pamiętać, że miejsce żerowania kleszcza może ulegać zakażeniu i po zabiegu usunięcia pasożyta należy je odkazić i zabezpieczyć preparatem bakteriobójczym (np. maścią antybiotykową) (4).