Znieczulenie wziewne. Cz. I

Grupy antestetyków wziewnych

Anestetyki wziewne dzielą się na dwie grupy :

anestetyki lotne;anestetyki gazowe

Anestetyki lotne w temperaturze pokojowej na poziomie morza są cieczami, np. halotan, izofluran, desfluran, sewofluran, Anestetyki gazowe − podtlenek azotu, xenon − w tych samych warunkach są gazami. Środki z obydwóch grup są podawane pacjentowi drogą inhalacji.

Obecnie najpopularniejszymi anestetykami wziewnymi używanymi w anestezjologii weterynaryjnej są izofluran i sewofluran. Jeszcze kilka lat temu w użyciu był halotan, dzisiaj już niedostępny. W anestezjologii ludzkiej używa się również desfluranu. Lek ten u zwierząt jest używany bardzo rzadko, ze względu na bardzo wysokie koszty i inne właściwości tego leku, które czynią go mniej praktycznym. Drażniący zapach desfuranu dyskwalifikuje go jako środek do indukcji znieczulenia na maskę lub w komorze anestetycznej. Może wywoływać ślinotok, kaszel i skurcz krtani.

Anestetyki wziewne, mimo że wywołują podobny efekt − efekt nasenny − różnią się między sobą wieloma właściwościami.

Najważniejsze właściwości z praktycznego punktu widzenia będą:

MACwspółczynnik rozdziału w różnych środowiskach/kompartymentachstopień metabolizmutworzenie fluorkówobecność konserwantutrwałość względem zasad i promieniowania UVcena.

Stosując jakiekolwiek leki iniekcyjne, posługujemy się dawkami, które najczęściej wyrażone są w mg substancji czynnej/kg m.c. lub ml leku/kg m.c. W przypadku anestetyków wziewnych sytuacja wygląda inaczej. Efekt działania, a tym samym poziom głębokości znieczulenia pacjenta, jest zależny od jego stężenia lub ciśnienia parcjalnego w miejscu docelowym, którym tak jak wspomniano na początku, jest mózg. Te dwa parametry w normalnych warunkach są niemierzalne. Wiemy, że różne...