Zespół Cushinga u psów – diagnostyka laboratoryjna

Test stymulacji ACTH – najwyższa specyficzność przy niskiej wrażliwości

Umożliwia diagnozę choroby Addisona, choroby Cushinga oraz kontrolę skuteczności leczenia w chorobie Cushinga.

Zasada wykonania:

I pobieranie krwi: przed podaniem syntetycznego ACTH = wartość podstawowa kortyzolu.Iniekcja 0,25 mg ACTH (Synacthen®) i.v./i.m. II pobranie krwi: 1 godzina po podaniu syntetycznego ACTH – wartość kortyzolu po stymulacji.

Ocena testu stymulacji ACTH

Pierwotna/wtórna niedoczynność kory nadnerczy – poziom podstawowy kortyzolu będzie niski, a stężenie kortyzolu po stymulacji < 10 ng/ml (w 8% przypadków < 20 ng/ml).

Zespół Cushinga: wartości po stymulacji > 150 ng/ml, ewentualnie ponadtrzykrotnie powyżej wartości podstawowej (przy podstawowym stężeniu kortyzolu w średnim zakresie referencyjnym). Kontrola terapii trilostanem (Vetoryl) 30 dni po rozpoczęciu leczenia – wartości kortyzolu po stymulacji powinny mieścić się w zakresie 15-55 ng/ml. Kontrola terapii mitotanem (Lysodren) – wartości kortyzolu po stymulacji powinny mieścić się w zakresie 10-20 ng/ml.

Stosunek kortyzolu do kreatyniny w moczu– najwyższa wrażliwość przy niskiej specyficzności 

Zwierzęta z zespołem Cushinga mają podwyższony poziom kortyzolu w surowicy, co powoduje zwiększenie jego wydalania z moczem. Kreatynina jest w tym przypadku czynnikiem odniesienia umożliwiającym wykluczenie fizjologicznego wzrostu kortyzolu np. w wyniku zwiększonego metabolizmu. Niska specyficzność testu wynika z tego, że nieprawidłowe wartości współczynnika kortyzol/kreatynina mogą występować również w przebiegu innych chorób, takich jak np.: cukrzyca, chłoniak, nadczynność tarczycy, ropomacicze czy moczówka prosta, oraz kiedy pobieranie próbek moczu u psa jest czynnikiem stresogennym.

Zasada wykonania:

Zebranie moczu porannego pierwszego dnia = pierwsza próbka.Zebranie moczu porannego drugiego dnia = druga próbka. Doustne podanie deksametazonu drugiego dnia: 3 x dziennie – 0...