Zasady szamponoterapii u psów i kotów

Szampony weterynaryjne

Skóra psów i kotów zarówno pod względem anatomicznym, jak i fizjologicznym znacząco różni się od skóry człowieka i jest dużo bardziej wrażliwa na działanie preparatów stosowanych miejscowo (1, 3). Naskórek człowieka składa się z około 10-15 warstw, które ulegają wymianie co 28 dni, natomiast grubość naskórka zwierząt waha się od 1-3 warstw u kota do 3-5 warstw u psa, a czas jego odnowy trwa około 21-22 dni (6, 7). Poza tym w odróżnieniu od człowieka, skóra psów i kotów jest prawie w całości pokryta włosami, a duża ilość mieszków włosowych oraz cienki naskórek są czynnikami ułatwiającymi penetrację substancji aktywnych w głąb skóry (1, 3). Kolejną istotną różnicą jest pH skóry. Odczyn skóry psów i kotów jest zasadowy, a jej pH wynosi 7,0-7,5.

U ludzi natomiast pH skóry przyjmuje wartość ok. 5,5, a więc ma ona odczyn kwaśny (6, 7). Z uwagi na powyższe, do kąpieli zwierząt należy używać wyłącznie szamponów weterynaryjnych, których skład i właściwości są przystosowane do fizjologii ich skóry. Kąpiel w szamponie przeznaczonym dla ludzi może zaburzyć pH skóry zwierzęcia i uszkodzić jej barierę naskórkową, prowadząc tym samym do pojawienia się podrażnień i rozwoju wtórnych infekcji. Szampony dla ludzi posiadają poza tym dodatek substancji zapachowych i konserwujących, które mogą być szkodliwe dla zwierząt i powodować alergie kontaktowe. Równie niewłaściwe jest kąpanie zwierząt za pomocą szarego mydła, płynów do higieny intymnej czy też szamponów dla dzieci lub niemowląt. Pomimo tego, że produkty te posiadają łagodne składniki, to ich pH i tak jest nieodpowiednie dla skóry zwierząt (1, 6).

Szampony weterynaryjne mające zastosowanie w leczeniu chorób dermatologicznych można podzielić na kilka grup w zależności od ich składu i właściwości. Wyróżniamy szampony: przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwłojotokowe oraz przeciwalergiczne (3, 7).

Szampony przeciwbakteryjne

Mają zastosowanie we wspomaganiu leczenia powierzchownych i g...