Zapaść tchawicy psa, czyli którą ścieżką leczenia iść? Rozmowa z prof. dr. hab. Markiem Galantym
Co może powodować podjęcie decyzji o maksymalnym odkładaniu terminu rozpoczęcia leczenia chirurgicznego zapaści tchawicy?
Istotnym parametrem jest, po pierwsze, komfort życia pacjenta, po drugie – odpowiedź na leczenie zachowawcze. Chodzi o to, że leczenie operacyjne jest zarezerwowane dla pacjentów z nasilonymi objawami niewydolności oddechowej, u których sposobami farmakologicznymi nie udaje się uzyskać poprawy w oddychaniu. Nie ma sensu zakładanie protez wewnątrztchawiczych u pacjentów kaszlących, ponieważ po stentowaniu, u większości z nich, i tak jako powikłanie też występował będzie kaszel. Upraszczając temat, można stwierdzić, że operowanie takich pacjentów ma sens wtedy, gdy spodziewamy się zamienić nasiloną niewydolność oddechową (duszność) na kaszel, który zwykle po operacji występuje. Ważne w tym wszystkim jest uzyskanie większej wydolności i aktywności pacjenta.
Jakie są inne przeciwwskazania do leczenia operacyjnego pacjentów z zapaścią tchawicy?
W przypadku zakładania stentów wewnątrztchawiczych, które są zabiegami małourazowymi, przeciwwskazania do wykonania tych zabiegów leżą w zasadzie po stronie anestezjologicznej, co oznacza, że nie są kwalifikowani pacjenci wysokiego ryzyka anestezjologicznego. Mam tu na myśli pacjentów z ciężką niewydolnością narządową, nieustabilizowaną cukrzycą, zaawansowaną mocznicą itp. Bardziej ostre kryteria dotyczą operacji zakładania protez zewnątrztchawiczych, które są dłuższymi, krwawymi procedurami chirurgicznymi, znacznie bardziej obciążającymi organizm operowanych zwierząt.
Czy są jakieś inne przeciwwskazania stosowania metody fałdowania ściany błoniastej niż niższy stopień zapadania tchawicy?
Fałdowanie ściany błoniastej jest stosunkowo mocno traumatyzującą metodą, skutkującą zwężeniem światła tchawicy i dodatkowo mało skuteczną, ze względu na dalsze postępujące rozprostowywanie chrząstek tchawiczych i rozciąganie wcześniej „sfałdowanej” ściany błoniastej. Z tych względów metoda ta obecnie jest coraz rzadziej stosowana.
Panie Profesorze, w artykule opisali Państwo zarówno zalety, jak i wady dotyczące metody opartej na przywracaniu światła tchawicy przy użyciu stentów wewnątrztchawiczych. Wymienionych jest szereg powikłań, które mogą się po nim pojawić. Co zatem powoduje, że mimo ww. warto sięgnąć po ten sposób leczenia?
Jak zaznaczono w artykule, zakładanie protez przynosi poprawę tylko na określony czas. Z tego względu protezowanie tchawicy odwlekamy jak najpóźniej, po to, wydłużyć czas życia i poprawić komfort na ten określony przedział czasowy, kiedy proteza będzie efektywnie przynosić ulgę. Zakładając, że średni czas przeżycia ze stentami wewnątrztchawiczymi wynosi rok, a z protezami zewenątrztchawiczymi – nawet 4 lata, można stwierdzić, że taki okres w życiu psa jest na tyle znaczący, że warto sięgać po tę metodę, tym bardziej, że innych metod leczenia nie znamy.
Która z opisanych metod chirurgicznych, wedle Pana doświadczenia, jest najskuteczniejszą i najbezpieczniejszą dla pacjenta? Jest taka, którą preferuje Pan Profesor szczególnie?
Rodzaj operacji jest uzależniony od lokalizacji zapaści tchawicy. Zasadniczo preferuję stenty wewnątrztchawicze i protezy zewanatrzchawicze. Ze względu na dużą urazowość i stosunkowo słabe efekty zaniechałem metody polegającej na fałdowaniu ściany błoniastej i nacinaniu chrząstek tchawiczych. Obecnie w przypadku zapaści w odcinku szyjnym zdecydowanie preferowaną przeze mnie metodą jest protezowanie zewnątrztchawicze. Natomiast w przypadku zapaści w odcinku piersiowym wybieram stenty wewnatrztchawicze.
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2609 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Ogólnopolski Dzień Koni
Koń od setek lat zajmował stałe miejsce w polskim krajobrazie, w polskim życiu, i w polskiej symbolice narodowej. Stanowił również symbol bogactwa, bowiem nie każdego było na niego stać. Zwierzęta te przez długi czas były popularnymi zwierzętami pociągowymi, pełniły też funkcje transportowe czy pracowały w gospodarstwach. Rozwój techniki zmienił jednak nieco rolę koni, we współczesnym […]
Podkliniczny niedobór wapnia i jego wpływ na wyniki rutynowych badań laboratoryjnych w różnych okresach laktacji u krów mlecznych
Obserwacje epizootiologiczne oraz wyniki badań klinicznych, anatomopatologicznych i laboratoryjnych prowadzonych w chlewniach średnio- i wielkotowarowych, w których stwierdzano nagłe zachorowania – z ostrymi objawami ze strony układu oddechowego, przede wszystkim wśród warchlaków i tuczników – wskazują, że ich przyczyną dość często bywa pleuropneumonia świń. Czynnikiem etiologicznym tej choroby są drobnoustroje Actinobacillus pleuropneumoniae (App). Cechą charakterystyczną […]
Szerzenie się, profilaktyka i terapia ważnych ekonomicznie chorób układu oddechowego świń (pleuropneumonia, mykoplazmowe zapalenie płuc)
Choroby układu oddechowego świń są ważnym problemem zdrowotnym i – w konsekwencji – ekonomicznym w chowie świń. Przyczyny wysunięcia się tej grupy chorób na czoło problemów zdrowotnych to, przede wszystkim, mająca miejsce w Europie około 30 lat temu zmiana systemu chowu świń z drobnotowarowego na średnio- i wielkotowarowy oraz potęgujący się z roku na roku […]
Wprowadzenie do stomatologii koni
Problemy stomatologiczne i wynikające z ich obecności przeszkody w prawidłowym użytkowaniu koni są jedną z częstszych przyczyn interwencji lekarzy weterynarii specjalizujących się w tej dziedzinie. Dowiedziono, że po diagnostyce kulawizn, szczepieniach, diagnostyce i leczeniu chorób układu rozrodczego, badanie przed kupnem/sprzedażą zajmuje najwięcej czasu praktykującym lekarzom weterynarii (1). Ewolucyjna droga od żyjącego we wczesnym Eocenie Hyracotherium […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]