Stale doskonalę swój warsztat i rozwijam się w zawodzie ‒ rozmowa z dr n. wet. Dominiką Kubiak-Nowak
Co takiego dostrzegła Pani w diagnostyce obrazowej, co skłoniło Panią do zgłębiania jej tajemnic?
Pod koniec studiów zastanawiałam się, jakim obszarem medycyny weterynaryjnej chciałabym się w przyszłości zajmować. Pomocny w podjęciu tej decyzji okazał się wolontariat w Pracowni Diagnostyki Obrazowej Katedry i Kliniki Chirurgii wrocławskiego Wydziału Medycyny Weterynaryjnej. Olbrzymia wiedza i doświadczenie zespołu Pracowni kierowanej przez śp. dr. Jana Siembiedę, rozmowy z właścicielami zwierząt, a także pacjenci z różnymi problemami zdrowotnymi, których diagnozowano, utwierdziły mnie w przekonaniu, że to jest to, czego szukam.
Miała Pani szansę rozwijać się jako lekarz pod okiem specjalistów. Który z nich wpłynął na Panią jako przyszłą lekarkę w największym stopniu?
Trudno wymienić jedno nazwisko. Wielu specjalistów zarówno wrocławskiego Wydziału Medycyny Weterynaryjnej, jak i zagranicznych ośrodków naukowych miało wpływ na ukształtowanie mojej osobowości zawodowej. Podczas studiów, angażując się w działalność studenckich kół naukowych, odbywając wolontariaty w Klinikach WMW, poznałam reguły związane z prowadzeniem badań naukowych oraz działalnością kliniczną. Wszystkim, którzy okazali mi wsparcie i zrozumienie, bardzo dziękuję.
Teraz to Pani przekazuje swoją wiedzę kolejnym pokoleniom przyszłych lekarzy weterynarii. Jakie aspekty pracy ze studentami lubi Pani najbardziej?
Działalność dydaktyczna sprawia mi olbrzymią satysfakcję. Dzielę się z przyszłymi lekarzami weterynarii zarówno wiedzą, jak i zdobytym doświadczeniem. Staram się, aby aktualną wiedzę przekazywać w sposób zrozumiały i poparty przypadkami klinicznymi. Najbardziej w kontaktach ze studentami cenię ich kreatywność, zaangażowanie, a także aktywne uczestniczenie w pomocy w pracy ambulatoryjnej.
Co daje Pani większą satysfakcję: praca ze studentami czy diagnozowanie pacjentów i możliwość pracy klinicznej?
Na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Praca ze studentami i praca kliniczna wzajemnie się przenikają i uzupełniają. Dobry nauczyciel akademicki w naukach klinicznych musi nie tylko dysponować wiedzą, ale i doświadczeniem praktycznym. Moja satysfakcja zawodowa wynika zarówno z pracy ze studentami, jak i diagnozowania pacjentów, a tym samym z możliwości pracy klinicznej.
Miałaby Pani jakieś rady dla lekarzy, którzy chcieliby specjalizować się w diagnostyce obrazowej?
Tak, aby nigdy nie wątpili w swoje umiejętności, dokładnie i indywidulanie analizowali wyniki badań każdego pacjenta, a w przypadku wątpliwości konsultowali się z innym specjalistami w tej dziedzinie.
W jaką stronę zmierza dzisiejsza diagnostyka obrazowa w kontekście jej wsparcia dla medycyny weterynaryjnej?
We współczesnej weterynarii badania obrazowe są dostępne, powszechne i praktycznie wykonywane w zdecydowanej większości gabinetów weterynaryjnych. To cieszy, gdyż jest to wykładnikiem wysokiej jakości usług weterynaryjnych. Medycyna weterynaryjna w Polsce wykorzystuje najnowocześniejsze techniki i metody w diagnostyce i terapii chorych zwierząt. Odnosi się to także do diagnostyki obrazowej.
Czy rozwój technologii w obrazowaniu sprawia, że doświadczenie lekarza traci na znaczeniu, czy wręcz przeciwnie?
Postęp, rozwój i doskonalenie dostępnych metod i narzędzi diagnostycznych dotyczą szeroko rozumianej medycyny, w tym medycyny weterynaryjnej. Powinniśmy dążyć do wdrażania innowacyjnych technologii oraz stosowania najnowocześniejszej aparatury w praktyce klinicznej. Rozumiejąc tę konieczność, w tym roku Pracownię Diagnostyki Obrazowej Katedry i Kliniki Chirurgii wyposażono w najnowocześniejszy 64-rzędowy, 128-warstwowy tomograf komputerowy oraz wielofunkcyjny cyfrowy aparat rentgenowski. Ma to znaczenie, gdyż podniesiona została jakość wykonywanych usług. Póki co doświadczenie lekarza weterynarii w interpretacji uzyskanych obrazów nie traci na znaczeniu, a wręcz przeciwnie – jest kluczowe w postawieniu diagnozy.
Patrząc świeżym okiem. Jakie największe wyzwania stoją obecnie przed diagnostyką weterynaryjną?
Na to pytanie odpowiem następująco: śledząc historię medycyny weterynaryjnej, dostrzegam jedno podstawowe wyzwanie, które było, jest i będzie aktualne. Jako lekarze weterynarii byliśmy i nadal jesteśmy zobowiązani do precyzyjnego diagnozowania chorób u zwierząt. W tym celu wykorzystywano i obecnie wykorzystuje się najnowocześniejsze osiągnięcia nauki i technologii. Na tym założeniu opiera się postęp w naukach weterynaryjnych.
Czym zajmuje się Pani poza murami uczelni? Są jakieś pasje, którym oddaje się Pani w wolnych chwilach?
Jestem żoną, a od 2 lat szczęśliwą mamą córeczki. Nie ukrywam, że połączenie macierzyństwa z pracą zawodową jest dużym wyzwaniem. Jednak wychowywanie dziecka daje olbrzymią radość. Poza tym bardzo lubię podróżować, czytać i spędzać czas w kuchni.
Czego możemy życzyć Pani Doktor na dalszej drodze rozwoju kariery zawodowej oraz tak zupełnie prywatnie?
Tradycyjnie zdrowia, wytrwałości oraz spełnienia marzeń.
Rozmawiała: Monika Mańka
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2641 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Niezakaźne przyczyny chorób kończyn u świń
Problem kulawizn u loch Kulawizny u loch są, tuż po problemach w rozrodzie, najważniejszą przyczyną brakowań loch z dalszej hodowli. Najwięcej przypadków obserwuje się w okresie od odsadzenia do momentu porodu. Bardzo często schorzenia kończyn są rejestrowane u pierwiastek lub u loch po drugim porodzie, a więc w okresie, kiedy wchodzą one w najbardziej wydajny […]
Posocznica cieląt wywołana przez E. coli. Kolisepticemia
Do organizmu nowo narodzonych cieląt patogenne szczepy E. coli mogą wnikać różnymi drogami. Najważniejszą rolę spośród nich odgrywa nabłonek jelit. Wnikanie odbywa się na drodze pinocytozy, w czasie pełnej przepuszczalności nabłonka jelit (3). Innymi drogami wniknięcia drobnoustrojów mogą być błona śluzowa nosa, jamy ustnej i gardła oraz pępek (6, 7). U zakażonych cieląt przebieg choroby […]
Niezakaźne przyczyny chorób kończyn u świń
Problem kulawizn u loch Kulawizny u loch są, tuż po problemach w rozrodzie, najważniejszą przyczyną brakowań loch z dalszej hodowli. Najwięcej przypadków obserwuje się w okresie od odsadzenia do momentu porodu. Bardzo często schorzenia kończyn są rejestrowane u pierwiastek lub u loch po drugim porodzie, a więc w okresie, kiedy wchodzą one w najbardziej wydajny […]
Kiedy warto zlecić rozmaz krwi u koni?
Co może wnieść mikroskopowa ocena komórek krwi w diagnostyce chorób koni? W jakich przypadkach rozmaz krwi u tego gatunku może być przydatny, a w jakich mniej? Co zrobić, żeby zmaksymalizować wartość diagnostyczną badania i jak interpretować jego wynik? Artykuł ma na celu odpowiedź na te – i kilka innych – często zadawanych pytań. Jest on […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]