Wielotorbielowate zwyrodnienie nerek u kota domowego – diagnostyka i postępowanie terapeutyczne na podstawie opisu przypadku klinicznego - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Wielotorbielowate zwyrodnienie nerek u kota domowego – diagnostyka i postępowanie terapeutyczne na podstawie opisu przypadku klinicznego

Rozpoznanie

U kotów ze zdiagnozowaną PKD należy okresowo wykonywać pomiar ciśnienia krwi, badanie moczu i krwi. Pomiar ciśnienia krwi wykonuje się w celu wykluczenia nadciśnienia, które w gwałtowny sposób doprowadza do wzrostu ciśnienia i może doprowadzić do szybszego wzrostu cyst nerkowych. W diagnostyce PKD największą przydatność wykazują specyficzne testy genetyczne i/lub badanie ultrasonograficzne nerek. U młodych kotów, u których zdiagnozowano PKD, należy wykonać sterylizację bądź kastrację w celu ograniczenia rozpowszechniania tej choroby. W diagnostyce niewydolności nerek należy brać pod uwagę PKD, które jest chorobą nieuleczalną, a postępowanie kliniczne w jej wypadku jest uzależnione od stadium niewydolności tego organu.

Wielotorbielowatość nerek u kotów jest chorobą nieuleczalną, a postępowanie terapeutyczne zależy od stadium i nasilenia choroby (16). Młode koty, u których zdiagnozowano PKD, najczęściej nie wykazują jeszcze azotemii (należą do stadium I wg IRIS). U tych zwierząt powinno się unikać stosowania leków działających nefrotoksycznie (np. antybiotyki aminoglikozydowe, niesterydowe leki przeciwzapalne). Okresowo należy przeprowadzać kontrolne badania ultrasonograficzne, krwi oraz moczu (wraz z określeniem stosunku białko/kreatynina w moczu) oraz pomiary ciśnienia krwi. W razie wystąpienia biegunki czy wymiotów należy wdrożyć płynoterapię, w celu zapobiegania odwodnieniu. W przypadku występowania nadciśnienia zaleca się dietę niskosodową, a jeżeli to nie będzie wystarczające, należy rozpocząć leczenie obniżające ciśnienie krwi, np. ACE-I. U pacjentów, u których występuje białkomocz, należy podawać odpowiednie preparaty (telmisartan, amlodypina) (12, 13, 20, 23, 24). Cysty nerkowe mogą powiększać się, doprowadzając do niszczenia nefronów, co w konsekwencji doprowadza do wzrostu stężenia mocznika i kreatyniny w surowicy krwi. Powodując przejście w kolejne stadia wg klasyfikacji IRIS (kreatynina powyżej 1,6 mg/dl, 140 µmol/l), u takich pac...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Znajdź swoją kategorię

2645 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.