Techniki wykonywania podstawowych projekcji radiologicznych – cz. I - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Techniki wykonywania podstawowych projekcji radiologicznych – cz. I

Jama brzuszna

Badanie radiologiczne jamy brzusznej ma na celu zobrazowanie obrysu narządów jamy brzusznej – wątroby, śledziony, nerek, pęcherza moczowego, żołądka, jelit cienkich i okrężnicy z prostnicą. U suk i kotek w zaawansowanym stadium ciąży możliwe jest uwidocznienie struktur kostnych płodów. Badanie to pozwala również na wykrycie zmieniających obrys narządów (lub powstałych poza nimi – np. z krezki) guzów, jak również obecności wolnego płynu w jamie otrzewnej. W celu uzyskania przejrzystego obrazu jamy brzusznej zaleca się wykonanie badania na pacjentach po 12-godzinnym przygotowaniu dietetycznym. Badanie przeprowadza się w czterech projekcjach: prawo-lewobocznej, lewo-prawobocznej, VD i DV – ostatnia wymieniona projekcja jest rzadko stosowana ze względu na nieznacznie zniekształcony obraz i przemieszczenie narządów jamy brzusznej.

Najczęściej stosuje się projekcje lateralne, uzupełnione projekcją brzuszno-grzbietową. U dużych psów (powyżej 40 kg) zalecane jest odrębne badanie przodobrzusza i tyłobrzusza w celu otrzymania dokładniejszych radiogramów. Dla uzyskania najlepszej ostrości obrazu zaleca się przeprowadzać ekspozycję w końcowej fazie oddechu pacjenta, gdy następuje wstrzymanie motoryki powłok brzusznych (1). Do wymienionych projekcji stosuje się pionową wiązkę centralną.

Projekcje lateralne

Stosuje się podobne ułożenie jak w projekcji lateralnej do badania klatki piersiowej, istotne jest odwiedzenie doogonowo kończyn miednicznych. Radiogram musi objąć jamę brzuszną od najbardziej doczaszkowo wysuniętego zarysu przepony do stawów biodrowych (ryc. 4).

Projekcja ventralno-dorsalna

Pacjent musi zostać ułożony symetrycznie w pozycji grzbietowej, kończyny miedniczne należy odprowadzić doogonowo. Zakres radiogramu widoczny jest na ryc. 5.

Projekcja dorsalno-ventralna

Kończyny miedniczne pacjenta ułożonego mostkowo należy odprowadzić doogonowo i nieznacznie dobocznie (ryc. 6).

Na prawidłowym radiogramie widoczne powinny być doogonowe krawędzie płatów doogonowych płuc, cała przepona, wszystkie narządy miąższowe jamy brzusznej, żołądek, jelita, okrężnica, kości biodrowe ze stawami biodrowymi i odcinki kręgosłupa: piersiowo-lędźwiowy, lędźwiowy oraz lędźwiowo-krzyżowy.

Galeria

Znajdź swoją kategorię

2608 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.