Suka ciężarna – wymagający pacjent
Ciąża suk – szczególny stan i wymagania
Zmiany w fizjologii ciężarnej pacjentki, której organizm ma za zadanie zapewnić odpowiednie warunki do rozwoju, urodzenia oraz odchowania potomstwa, prowadzą przede wszystkim do zmiany żywienia. Jak wiadomo, suka przeznaczona do rozrodu powinna być zdrowa, w prawidłowej kondycji (2-2,5 pkt w skali BCS). To wymarzona sytuacja, lecz niestety suki niehodowlane są często w różnym stopniu odżywienia. Nadmierne wychudzenie, tak samo jak otyłość, może powodować zaburzenia ciąży. Nieprawidłowy stan odżywienia nie uławia porodu ani odchowu młodych. W związku z tym warto uczulić właściciela na odpowiednie przygotowanie suki, a następnie pomóc w doborze optymalnej diety (1).
Podstawowa zasada żywienia w trakcie ciąży to brak żadnej zmiany do połowy ciąży. Dopiero w drugiej połowie stopniowo zwiększa się dawkę pokarmową. W każdym tygodniu o kolejne 10% podstawowej dawki w odniesieniu do składu analitycznego karmy. Przez 5 tygodni osiąga się dawkę 150% w okresie okołoporodowym, która w laktacji do 4. tygodnia wzrasta nawet do 200% (4). Należy pamiętać o makro- i mikroelementach.
Nie należy przesadnie oraz sztucznie suplementować wapnia ani witamin u suki ciężarnej, gdyż odpowiednio zbilansowana karma ma wystarczającą zawartość potrzebnych elementów pokarmowych.
Dodawanie wapnia w celu zmagazynowania go przez organizm suki na czas karmienia mlekiem jest błędem, gdyż zaburza stosunek jonów wapnia do fosforu, trwale destabilizując gospodarkę wapniową, łącznie z zaburzeniami na poziomie hormonalnym. Doprowadza to do obniżenia stężenia parathormonu we krwi, zatem braku uwalniania rezerw wapnia z kości. Z uwagi na fakt dwukrotnego zwiększenia dawki pokarmowej zaleca się stosowanie karm skoncentrowanych, zbliżonych do karm dla szczeniąt. Ponadto dobrą praktyką jest dzielenie dawki na mniejsze porcje i karmienie 4-5 razy dziennie.
Od porodu suka może być karmiona ad libitum. Niestety w okresie okołoporodowym, i nie tylko, suki są niechętne do jedzenia. W takim wypadku sugeruje się właścicielom różne metody zachęcenia suki do posiłku, poprzez dodanie niewielkich ilości wywaru z wątroby czy oliwy. W trakcie porodu możemy wspomagać energetycznie sukę poprzez podawanie jej do picia słodzonej herbaty lub nawet kawy.
Kolejnym istotnym aspektem jest aktywność fizyczna suki. Otóż tak samo jak u ludzi nie jest zabroniona. Wręcz odwrotnie – jest wskazana, ale jak ze wszystkim, należy zachować pewien umiar. Treningi w pierwszej fazie ciąży nie są nadmiernym obciążeniem dla organizmu. Natomiast ze względu na znaczny wzrost masy ciała płodów i błon płodowych pewne rodzaje aktywności mogą być utrudnione.
Pamiętajmy, że u suki zwiększa się znacznie objętości krwi krążącej bez znacznego wzrostu czerwonych krwinek. Spowalnia to dystrybucję energii oraz składników odżywczych do wszystkich narządów. Dlatego należy stopniowo zmniejszać wysiłek fizyczny, uwzględniając zachowanie ilości gwarantującej utrzymanie właściwej kondycji ciała. Masa ciała suki po porodzie jest nieznacznie wyższa od tej sprzed ciąży. W trakcie laktacji wszelka aktywność fizyczna powinna zostać ograniczona do minimum, z racji najwyższego obciążenia organizmu wynikającego z produkcji mleka.
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2630 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Trzeszczka kopytowa – czego można się o niej dowiedzieć z obrazu rezonansu magnetycznego?
Zmiany obserwowane na części bliższej trzeszczki kopytowej najczęściej mają charakter zróżnicowanego stopnia nieregularności zarówno części korowej, która jednocześnie może wykazywać zmienną grubość, jak i śródkostnej. Dodatkowo zmiany są związane z formowaniem różnej wielkości entezofitów na przyczepie więzadła pobocznego trzeszczki kopytowej. Dystalna część trzeszczki kopytowej koresponduje z przyczepem więzadła nieparzystego trzeszczki kopytowej (IL), w którego strukturze […]
Ostertagioza bydła – nowe aspekty epizootiologiczne
Badania częstości występowania zarażenia Ostertagia ostertagi przeprowadzono w latach 2014-2016 w Zakładzie Chorób Zakaźnych Zwierząt i Administracji Weterynaryjnej Wydziału Medycyny Weterynaryjnej we Wrocławiu w 476 stadach bydła mlecznego zlokalizowanych na terenie Polski, w których nie prowadzono profilaktyki przeciwko pasożytom żołądkowo-jelitowym. Celem podjętych badań było rozpoznanie, co do częstotliwości i lokalizacji na obszarze Polski, występowania w […]
Przypadek zapalenia mózgu i mięśnia sercowego u prosiąt ssących
Opis przypadku Opisywany przypadek choroby miał miejsce w stadzie loch rasy wielka biała i landrace liczącym 3000 zwierząt, zlokalizowanym w północnych Włoszech, należącym do systemu produkcji świń typu multi-site. Poziom higieny w obiekcie był wysoki i stosowano program zwalczania gryzoni. U prosiąt w wieku 3 tygodni stosowano szczepienia przeciw Mycoplasma hyopneumoniae i PCV2. W 75. […]
Przyczynowo w ochwacie, czyli nowe narzędzia farmakologiczne w walce z hiperinsulinemią
Nowe perspektywy Pierwsze badanie z wykorzystaniem kanagliflozyny opublikowano w sierpniu 2022 r. Grupie 10 koni z hiperinsulinemią niereagującą na dotychczasowe postępowanie dietetyczne, terapię metforminą, lewotyroksyną i pergolidem (w przypadku siedmiu osobników, u których stwierdzono PPID) podawano kanagliflozynę raz dziennie (z jedzeniem) w dawce od 0,3 do 0,6 mg/kg m.c. Przed rozpoczęciem leczenia oceniano czynność nerek, […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]