Skóra – zwierciadło problemów pacjenta

Jak rozmawiać z właścicielami, by słuchali i wypełniali zalecenia z korzyścią dla zwierząt?

Odpowiem na to pytanie subiektywnie, nie ma na to recepty, niemniej jednak zauważam coraz większą świadomość wśród właścicieli naszych pacjentów w zakresie odpowiedniego postępowania ze zwierzętami. Zawsze powtarzam opiekunom swoich podopiecznych, że dermatologia jest tą dziedziną, która wymaga dużego poświęcenia. Wiąże się to często z przewlekłym charakterem choroby. Ogromna rola jest w nas jako lekarzach, by już na samym początku uprzedzić i dokładnie wytłumaczyć właścicielowi zwierzęcia, z jaką jednostką chorobową mamy do czynienia. Może wiązać się to z leczeniem nawet do końca życia pacjenta. Mówię tutaj choćby o atopowym zapaleniu skóry czy chorobach podłoża endokrynologicznego i autoimmunologicznego. Osobiście mogę powiedzieć, że ww. przypadkach „narzucam” właścicielom zwierząt grafik konsultacji (nawet telefonicznej). Ponieważ dermatologia wymaga ode mnie nieustannej modyfikacji i kontrolowania leczenia.

Jako lekarz stale się Pan rozwija. Z perspektywy czasu, co daje Panu więcej: codzienna praca i kontakt z pacjentem czy udział w kursach i szkoleniach?

Uważam, że samokształcenie jest jednym z ważniejszych aspektów w naszym zawodzie. Postęp w dziedzinie medycyny jest niezwykle szybki, co sprawia, że nie możemy jako lekarze weterynarii pozostać bez wiedzy na temat wielu dziedzin. Zachęcam zatem do nieustannej „walki” o wiedzę.

W artykule wspomina Pan o lekceważeniu przez lekarzy problemu pododermatitis. Jakie są tego przyczyny?
Tak, to prawda, to moje spostrzeżenia po wielu latach pracy w zawodzie i leczeniu pacjentów z podobnymi objawami klinicznymi. Uważam, że często objawy pododertmatitis stają się „tłem” w leczeniu choroby pierwotnej. Skupiamy się na objawach ogólnych, często uciążliwych dla pacjenta w danym momencie. Natomiast zapalenie skóry przestrzeni międzypalcowych niemonitorowane, nieleczone, niekontrolowane przez lekarza i opiekuna pacjenta może przyczyniać się do dużego dyskomfortu życia pacjenta. Zaryzykuję stwierdzenie – mylnego postrzegania nieumiejętnego podjęcia schematu leczenia choroby przez lekarza weterynarii.

Jak minimalizować szanse na nawrót choroby?

Szanse na minimalizowanie choroby są zawsze duże wtedy, gdy choroba zostanie prawidłowo rozpoznana. W przypadku omawianego pododermatitis pamiętajmy o leczeniu choroby pierwotnej, ale nie zapominajmy o leczeniu jej objawów wtórnych. Holistyczne podejście kliniczne w dermatologii jest dla mnie kluczem do choroby. Tylko takie, w połączeniu z prawidłowym wywiadem z właścicielem, może przynieść wymierny efekt w naszej pracy.