Terapia manualna psów. Cz. 2 − wybrane techniki pracy z powięzią

Terapia punktów spustowych (Trigger Points Therapy)

Punkt spustowy to ognisko w obrębie napiętego pasma mięśnia szkieletowego, położone w tkance mięśniowej i/lub jej powięzi. Jest to miejsce tkliwe pod wpływem ucisku (5).

Punkt spustowy pojawia się w tkance mięśniowej w wyniku przedłużającego się skurczu sarkomerów, spowodowanego długotrwałą depolaryzacją płytki końcowej we włóknie mięśniowym. Dochodzi wówczas do zwiększonego zapotrzebowania mięśnia na energię oraz jego wtórnego niedotlenienia, a proces ten pogłębiany jest przez ucisk na naczynia włosowate i niedokrwienie danej okolicy mięśnia. W konsekwencji dochodzi do zaburzenia pracy okolicznych tkanek, wyrzutu bradykinin i prostaglandyn, co powoduje ból, wyrzut histaminy i uwalnianie acetylocholiny. W ten sposób koło się zamyka, gdyż acetylocholina powoduje dalsze podtrzymanie/wzmocnienie skurczu mięśniowego. Pętla ta trwa tak długo, aż nastąpi wyłączenie punktu spustowego (6).

Terapia punktów spustowych znajduje szczególne miejsce w leczeniu psów pracujących i sportowych, u których niezmiernie ważne jest utrzymanie pełnego zakresu ruchu w stawach oraz poprawnie działającego układu mięśniowo-powięziowego.

Ważne jest, by nie lekceważyć drobnych na pozór urazów, gdyż tworzące się punkty spustowe mają tendencję do rozprzestrzeniania się. Uruchamia się reakcja łańcuchowa polegająca na tworzeniu się kolejnych punktów spustowych w mięśniach danej taśmy anatomicznej lub poprzez ciągłość tkanki łącznej (8). Świeżo powstałe stowarzyszone punkty spustowe dają „przerzuty” i kolejne punkty rozprzestrzeniają się po całej taśmie anatomicznej, prowadząc do zjawiska, zwanego zespołem bólu mięśniowo-powięziowego.

Pacjent odczuwa ten rodzaj dyskomfortu jako niespecyficzny ból mięśni, który bardzo często mylony jest z bólem towarzyszącym innym sc...