Przepuklina jądra miażdżystego typu I

Corleone, 3-letni pekińczyk, trafił na rehabilitację 10 dni po zabiegu hemilaminektomii. Operacja przeprowadzona była bezpośrednio po incydencie dyskopatycznym. Uszkodzenie obejmowało Th12-L1.

Pekińczyk, jako rasa chondrodystroficzna (podobnie jak jamniki, buldożki francuskie, welch corgi, basset hound), ma predylekcje do przepukliny jądra miażdżystego typu I (nuclear extrusion). U takich psów proces zwyrodnieniowy może rozpoczynać się już w wieku szczenięcym – do 1. roku życia często 10-70% jąder jest zmineralizowanych. Choroby jądra miażdżystego (przepuklina lub wypadnięcie) najczęściej lokalizuje się w odcinku szyjnym kręgosłupa bądź na przejściu odcinka piersiowego w lędźwiowy (częstotliwość występowania: od 60% do 88% przypadków).

Przebieg choroby typowy dla typu I to przerwanie ciągłości tarczki międzykręgowej i wydostanie się zmineralizowanego jądra miażdżystego do kanału kręgowego. W przypadku gwałtownego wypadnięcia może dojść do przebicia opony twardej. Stopień mechanicznego uszkodzenia odzwierciedla obraz kliniczny pacjenta (od bólu kręgosłupa, poprzez niedowład, do pełnego paraliżu) (1).

Wstępna ocena pacjenta

W chwili przyjęcia na rehabilitację Corleone był 10 dni po zabiegu operacyjnym. Pacjent nie przyjmował pozycji stojącej (niedowład znacznego stopnia). Przy omacywaniu wykazywał silną przeczulicę odcinka piersiowo-lędźwiowego kręgosłupa. W obu kończynach tylnych odruchy rzepkowe były prawidłowe do wzmożonych, czucie głębokie było osłabione. Oddawanie kału i moczu odbywało się mimowolnie, bez udziału świadomości pacjenta. Pies nie poruszał ogonem. Ustalono długoterminowy plan rehabilitacyjny podzielony na okresy, w czasie których pacjent przebywał w szpitalu (2 tygodnia) na przemian z pobytami w domu (2 tygodnie).