Po nitce do kłębka, czyli jak zdiagnozować atopię u psa i niczego nie poplątać - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Po nitce do kłębka, czyli jak zdiagnozować atopię u psa i niczego nie poplątać

Kliniczne kryteria diagnostyczne atopii

Jak wspomniano, obraz kliniczny atopii psów odznacza się ogromną różnorodnością, której źródłem są: czynniki genetyczne (różny wygląd zmian skórnych u przedstawicieli różnych ras), określona faza choroby (ostra versus przewlekła), odmienny zasięg zmian skórnych (forma miejscowa versus uogólniona atopii), obecność powikłań infekcyjnych oraz współistnienie u zwierzęcia innych, wikłających bądź nasilających przebieg atopii, chorób skóry (4).

Jedynym „pewnym” symptomem atopowego zapalenia skóry jest świąd ze wszystkimi jego możliwymi manifestacjami (drapanie, ocieranie, wylizywanie, potrząsanie głową itd.). W ostrej postaci atopii świąd może występować bez żadnych zmian skórnych lub zmiany te mogą mieć jedynie charakter wykwitów pierwotnych (rumień, grudki). W fazie przewlekłej z kolei, w wyniku samouszkodzeń, długotrwałego stanu zapalnego skóry oraz powikłań infekcyjnych, u większości pacjentów obecne są wykwity wtórne (otarcia, wyłysienia, zliszajowacenie, przebarwienia, strupy, łojotok). „Książkowymi” lokalizacjami zmian skórnych w przebiegu atopowego zapalenia skóry u psów są: część twarzowa głowy, wewnętrzne powierzchnie małżowin usznych (ryc. 1 i 3), brzuch, okolice pach i pachwin (ryc. 2), okolica odbytu oraz obwodowe odcinki kończyn (ryc. 4). Jak dowiedziono, istnieją jednak pewne różnice w rozmieszczeniu atopowych zmian skórnych u psów określonych ras. Wykazano, że u dalmatyńczyków częściej niż u innych ras zmiany lokalizują się w obrębie warg. U buldogów francuskich szczególnie często obejmują powieki i powierzchnie zginaczowe, a u owczarków niemieckich – okolice stawów łokciowych, kończyny miedniczne oraz klatkę piersiową. W przypadku psów rasy shar pei często atopowe zmiany stwierdza się w obszarze klatki piersiowej, na powierzchniach zginaczowych oraz w okolicy lędźwiowej, u west highland white terierów najczęstszą lokalizacją jest okolica lędźwiowa, wargi i powierzchnie zginaczowe, z kolei u bokserów – ma...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Znajdź swoją kategorię

2639 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.