TOP3 zoonozy psów i kotów

Glista psia

Glistnica psów i kotów wywołana jest odpowiednio przez nicienie Toxocara canis i T. cati. Pozostaje jedną z najbardziej rozpowszechnionych chorób pasożytniczych, głównie szczeniąt i kociąt oraz młodych zwierząt. Rzadziej występuje u zwierząt starszych z w pełni wykształconym układem odpornościowym, ale prawdopodobieństwo jej wystąpienia u zwierząt dorosłych wzrasta wraz z możliwością dostępu do surowego mięsa żywicieli paratenicznych oraz u zwierząt polujących na małe gryzonie. Glistnica psów i kotów jest zoonozą. Do zarażenia człowieka dochodzi poprzez połknięcie jaja zawierającego inwazyjną larwę znajdującą się na brudnych rękach lub podczas próbowania surowego mięsa, także przy spożywaniu niedogotowanego mięsa pochodzącego od żywicieli paratenicznych.

Jaja glisty bezpośrednio po wydaleniu nie są gotowe do zarażania. Nabierają cech inwazyjności w procesie sporulacji, który zachodzi w środowisku zewnętrznym, w optymalnych warunkach wilgotności i temperatury w okresie do kilku tygodni. Innymi słowy – zebranie świeżych odchodów, niestanowiących zagrożenia epidemiologicznego, jest wysoce wskazane. Z kolei naganne jest, z tego samego powodu, pozostawienie odchodów i danie szansy pasożytom na ich dalszy rozwój, tym bardziej, że jaja glist pozostają inwazyjne przez wiele lat.

Toksokaroza

Tę zoonozę wywołują larwy glist psiej i kociej. Toksokaroza zaliczana jest do tzw. chorób brudnych rąk. Najczęściej glistami zarażają się małe dzieci, które mają tendencję do geofagii lub bawiąc się w piaskownicy, wkładają brudne rączki do ust. Przykrywanie piaskownic na noc oraz okresowa wymiana piasku mogą skutecznie ograniczyć presję patogenów ze środowiska. Ograniczają bowiem możliwość zanieczyszczenia piaskownic przez zwierzęta, głównie swobodnie biegające koty, niekoniecznie jedynie wolno żyjące i dzikie. Połknięta przez żywiciela paratenicznego, którym może być człowiek, larwa glisty zachowuje się w sposób odmienny niż u żywiciela ostatecznego, którym...