Fyzalopteroza – rzadka choroba inwazyjna psów i kotów

Patogeneza i objawy kliniczne

Opinie dotyczące patogenności Physaloptera spp. w odniesieniu do psów i kotów są zmienne. Część autorów twierdzi, że inwazja często przebiega w postaci utajonej i tylko inwazje o wysokiej intensywności przyczyniają się do wystąpienia objawów klinicznych (15). Nie brakuje jednak odmiennych opinii, według których nawet pojedyncze nicienie mogą przyczyniać się do wystąpienia symptomów choroby u zarażonych zwierząt. Według Theisen i wsp. u psów nie występuje korelacja pomiędzy nasileniem objawów klinicznych a intensywnością inwazji Physaloptera rara. Autorzy ci obserwowali liczne objawy fyzalopterozy u czternastu psów z inwazją tylko jednego lub dwóch nicieni (18).

Dorosłe nicienie odżywiają się krwią oraz tkankami żywiciela. Pasożyty penetrują błonę śluzową aż do błony podśluzowej przy pomocy dwóch silnie rozwiniętych pseudowarg. Dodatkowym czynnikiem potęgującym oddziaływanie patogenne jest fakt, iż nicienie mogą wielokrotnie i z dużą częstotliwością zmieniać swoją lokalizację. Z tego względu, nawet w przebiegu inwazji o małej intensywności, zmiany patologiczne mogą obejmować znaczną część powierzchni żołądka lub dwunastnicy. 

Przyczepione do błony śluzowej pasożyty przyczyniają się do jej obrzęku oraz lokalnych zmian w postaci nadżerek W rezultacie konsekwencją inwazji jest stan zapalny żołądka lub dwunastnicy o zasięgu uzależnionym od intensywności inwazji, W preparatach histologicznych w miejscu kontaktu nicienia z tkankami żywiciela obserwuje się nacieki komórkowe w obrębie błony śluzowej o charakterze limfocytarnym, W obrębie zmian zauważalne są także liczne eozynofile, makrofagi, fibroblasty oraz krwinki czerwone. W badaniu histologicznym stan zapalny żołądka stwierdza się u 50% psów z inwazją Physaloptera sp, W zaawansowanym stadium choroby gruczoły żołądkowe ulegają atrofii, W przebiegu długotrwałych inwazji zmiany obejmują również błonę podśluzową oraz mięśniową żołądka, co skutkuje zaburzeniami funkcjonowania...