Parametry uzyskiwane w badaniu krwi bydła – jak je interpretować, by były klinicznie pomocne. Cz. II – biochemia

Przez wiele lat lekarze weterynarii, przy charakterystycznych objawach, wielokrotnie mogli postawić diagnozę w oparciu o szczegółowy wywiad i dokładne badanie kliniczne chorych zwierząt. Wprowadzenie odpowiednich programów profilaktycznych, modyfikacja żywienia oraz poprawa dobrostanu krów mlecznych doprowadziły do radykalnego zmniejszenia występowania klinicznych przypadków chorób. Obecnie w wielu dobrze zarządzanych gospodarstwach coraz częściej pojawiają się schorzenia o przebiegu podklinicznym lub atypowym. Powoduje to konieczność rozszerzenia diagnostyki o badania laboratoryjne, a przede wszystkim o badania krwi. W większości przypadków badanie krwi jest najszybszym i najłatwiej dostępnym laboratoryjnym elementem monitoringu stada. Ułatwia ono skuteczną diagnostykę i terapię przypadków klinicznych o charakterystycznym przebiegu. Ponadto umożliwia szybsze i skuteczniejsze dobranie leków i profilaktyki do występujących zaburzeń narządowych trudnych do zdiagnozowania w badaniu klinicznym.

Postępowanie z materiałem przeznaczonym do badań biochemicznych

Krew do badań laboratoryjnych powinna zostać pobrana do właściwych probówek – z aktywatorem wykrzepiania lub bez antykoagulantów. W przypadku krwi pełnej materiał pobiera się do probówek uzyskanych z laboratorium lub z firmy zajmującej się dostarczeniem aparatu do oznaczeń biochemicznych. Krew do badań najczęściej pobiera się od krów z żyły szyjnej powierzchownej lub żyły ogonowej. W niektórych przypadkach materiał do badań można pobierać z żył umiejscowionych na kończynach, ale jest to trudne ze względu na budowę zwierzęcia. Istnieje możliwość pobrania krwi do badań z żyły mlecznej, jednakże wiąże się to z ryzykiem zafałszowania oznaczeń laboratoryjnych.

Otrzymane wyniki, szczególnie w okresie laktacji, wykazują zwiększone stężenia wolnych kwasów tłuszczonych (WKT) i niezestryfikowanych kwasów tłuszczowych (NEFA), a także podwyższoną obecność ciał ketonowych (kwas beta-hydroksymasłowy – BHBA). Dodatk...