Etapy badania klinicznego narządu wzroku u małych zwierząt

Po przeprowadzeniu wywiadu ogólnego przechodzimy do wywiadu okulistycznego

Jaki jest główny motyw konsultacji? Co zaniepokoiło właściciela? Czy zaobserwował zmiany w wyglądzie oka, jeśli tak, to czy dotyczyły one obydwu oczu? Czy pojawił się wypływ z oczu, ból? Jaki miał charakter? Oraz czy ma on powody, żeby podejrzewać utratę wzroku u swojego psa/kota. Pamiętajmy, że niektóre fakty mogą być niecelowo pominięte przez właściciela. Przyczynę może stanowić np. stres lub niewiedza.Data i okoliczności zachorowania. Czy przebieg choroby był ostry, czy przewlekły. Czasami z wywiadu możemy dowiedzieć, jaka była potencjalna przyczyna schorzenia, np. reakcja alergiczna na przemywanie oczu naparem z rumianku, która to czynność bardzo często stosowana jest przez właścicieli.Czy zastosowane było jakieś leczenie? Czy stosowane leki zostały przepisane przez lekarza, czy właściciel nabył je sam? Jaka była ewentualnie reakcja po zastosowanym leczeniu i ile ono trwało? Niestety właściciele często stosują krople okulistyczne, które pozostały im po poprzednim leczeniu lub stosują je zbyt krótko i za rzadko.Okulistyczna historia choroby. Czy zwierzę chorowało już wcześniej z podobnymi objawami.

Oglądanie

Po przeprowadzeniu wywiadu powinniśmy dokładnie obejrzeć pacjenta podczas jego swobodnego poruszania się po gabinecie. Uwzględniamy sposób ruchu, przemieszczania się. Możemy ustawić małe przeszkody w gabinecie (np. w postaci krzeseł) w celu względnej oceny widzenia. Zwierzęta, u których nastąpiła utrata wzroku, natrafiają na przeszkody lub niechętnie oddalają się od opiekuna. Na etapie oglądania powinniśmy uwzględnić symetrie twarzoczaszki, wygląd okolicy oczy, powiek. Zwróćmy również uwagę na stan sierści i produkcję łez. Skurcz powiek może być reakcją bólową.

Właściwe badanie kliniczne

Po wstępnym obejrzeniu pacjenta w ruchu prosimy właściciela o pomoc w przytrzymaniu zwierzęcia. Badanie fizykalne w większości przypadków wykonujemy na stole w pozycji stojącej lub...