Oddawanie przez koty moczu lub kału poza kuwetą. Rozpoznawanie i postępowanie – cz. I
Postępowanie
Mówiąc w ogromnym skrócie, postępowanie polega na zapewnieniu kotu kuwety jak najbardziej odpowiadającej jego upodobaniom oraz zniechęceniu go do załatwiania potrzeb fizjologicznych w wybranych przez niego miejscach.
Modyfikacja środowiska
Modyfikacja środowiska może odbywać się poprzez:
usunięcie zapachu;pokrycie miejsca wydalania grubą folią;częstsze wymienianie żwirku i mycie kuwet;zwiększenie liczby kuwet;wprowadzenie kuwet różnego typu;zmianę ustawienia kuwet;zmianę ilości żwirku;zmianę rodzaju żwirku.
Zapach moczu lub kału jest bodźcem skłaniającym kota do załatwiania potrzeb fizjologicznych w danym miejscu. Usunięcie zapachu często nie jest w pełni możliwe, przynajmniej jeśli weźmiemy pod uwagę zmysł powonienia u tego gatunku, jest jednak równie ważne, jak trudne. Trzeba zrobić to możliwie najstaranniej, pamiętając, aby unikać preparatów myjących zawierających amoniak lub chlor.
Dobrym środkiem jest roztwór enzymatycznego proszku do prania. Można próbować takich domowych „pochłaniaczy zapachu”, jak woda z octem lub roztwór sody oczyszczonej. Jeżeli to możliwe, należy usunąć zabrudzoną wykładzinę czy dywan, a miejsca wydalania zabezpieczyć grubą folią, która pozwoli w przyszłości łatwiej usunąć zapach.
Pozostałe z wymienionych powyżej metod służą znalezieniu optymalnego z punktu widzenia kota i właścicieli rozwiązania pod względem wielkości, zawartości i usytuowania kuwet, co często wymaga kompromisu między potrzebami kota i człowieka.
Pierwszym zaleceniem, którego nie można nigdy pomijać, jest utrzymywanie kuwety w idealnym stanie. Absolutne minimum to usuwanie odchodów raz dziennie, zupełna wymiana podkładu co tydzień w przypadku żwirku zbrylającego się, a w przypadku innych żwirków co drugi dzień, oraz mycie kuwety przynajmniej raz w tygodniu. Trzeba pamiętać, że starej, podrapanej i przesiąkniętej zapachem moczu kuwety często nie udaje się już skutecznie umyć i należy wymienić ją na nową.
Dostawienie drugiej k...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj sięlub
zarejestruj sięMogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2630 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Trzeszczka kopytowa – czego można się o niej dowiedzieć z obrazu rezonansu magnetycznego?
Anatomia Trzeszczka kopytowa sąsiaduje z dłoniową/podeszwową powierzchnią kości kopytowej, jest wspierana przez trzy główne więzadła: więzadła bliższe (poboczne, CSL, ang. collateral sesamoidean ligament) trzeszczki kopytowej oraz więzadło dalsze (nieparzyste, IL, ang. impar ligament) trzeszczki kopytowej. Stanowi ona powierzchnię nośną dla ścięgna mięśnia zginacza głębokiego palca (DDFT), jest od niego oddzielona kaletką kopytową (NB). Na części […]
Ostertagioza bydła – nowe aspekty epizootiologiczne
Do pasożytów żołądkowo-jelitowych (GI – gastrointestinal) przeżuwaczy należą nicienie z rodziny Trichostrongylidae (Haemonchus, Trichostrongylus, Ostertagia, Cooperia) oraz Molineidae (Nematodirus). Bydło może ulec zarażeniu jednym z kilku gatunków nicieni (szczególnie podczas przebywania na pastwisku), a wśród nich najbardziej rozpowszechnionym i ważnym z punktu zdrowia na terenie Europy jest Ostertagia ostertagi, która lokalizuje się w trawieńcu, i […]
Przypadek zapalenia mózgu i mięśnia sercowego u prosiąt ssących
Celem artykułu jest opis ostrego przypadku zapalenia mózgu i mięśnia sercowego (EMC) w fermie loch położonej w północnych Włoszech, należącej do systemu multi-site. W fermie obserwowano wysoką śmiertelność u prosiąt przed odsadzeniem, a u loch nie stwierdzano zaburzeń w rozrodzie. Wirus EMC (EMCV) należy do rodzaju Cardiovirus, rodziny Picornaviridae. Świnie są uważane za najbardziej wrażliwy […]
Przyczynowo w ochwacie, czyli nowe narzędzia farmakologiczne w walce z hiperinsulinemią
Hiperinsulinemia związana z syndromem metabolicznym koni (EMS, ang. equine metabolic syndrome) bądź dysfunkcją części pośredniej przysadki (PPID, ang. pituitary pars intermedia dysfunction, wcześniejsza nazwa – „zespół Cushinga”) jest najbardziej znanym i najlepiej opisanym czynnikiem etiologicznym występowania ochwatu. Dotychczas podstawę postępowania stanowiło leczenie objawowe w połączeniu z reżimem dietetycznym, a w przypadkach współistniejących z PPID dodatkowo […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]