Niedokrwistość u zwierząt egzotycznych

Niedokrwistość u królików

W przypadku królików należy pamiętać o tym, że żywotność krwinek czerwonych u tych zwierząt jest stosunkowo krótka, bo waha się w granicach 45-70 dni (średnio 57) (14). Z tego względu nawet u zdrowych osobników mogą wystąpić objawy wskazujące u innych gatunków na niedokrwistość regeneratywną – polichromazja, anizocytoza, sporadyczne występowanie jądrzastych erytrocytów w krwiobiegu oraz pojawianie się ciałek Howella-Jolly’ego. Jeżeli jądrzaste krwinki czerwone pojawiają się w krwiobiegu w dużych ilościach, może to wskazywać na uszkodzenie śródbłonka i sugerować ostre procesy zapalne czy posocznicę. Głównym parametrem we krwi wskazującym na niedokrwistość, podobnie jak u innych gatunków, jest PCV. Prawidłowy zakres wynosi 30-50% i jest on referencyjny dla królików laboratoryjnych, ponieważ u królików domowych wartość w granicy 45-50% jest obserwowana w trakcie odwodnienia. W trakcie anemii PCV spada poniżej 30%, dodatkowo zmniejsza się ilość hemoglobiny i krwinek czerwonych (14, 15).

Niedokrwistość regeneratywna jest wynikiem utraty krwi, w trakcie której dochodzi do szybkiej i znacznej produkcji retikulocytów. Krwawienia zewnętrzne prowadzące do anemii są najczęściej spowodowane urazami lub inwazją pcheł. Wewnętrzne mogą wystąpić w wyniku krwotoków żołądkowych, krwawień z gruczolakoraków macicy czy krwotoków macicznych w wyniku choroby endometrium. Z kolei kamienie nerkowe lub te obecne w pęcherzu moczowym mogą powodować krwiomocz, będący przyczyną przewlekłej utraty krwi (14-16). Krwawienie z jelit u królików nie jest często obserwowane (14). Niecodzienną, ale jednak występującą przyczyną pojawiania się anemii regeneratywnej jest hemoliza wewnątrznaczyniowa występująca po zjedzeniu liści i łodygi ziemniaka oraz innych roślin z rodziny psiankowatych (14, 15). U królików laboratoryjnych z mięsakiem limfatycznym i po zapaleniu wsierdzia może rozwinąć się autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna. Zatrucie ołowiem również może...