Najczęstsze choroby odkleszczowe psów w Polsce

W zaawansowanym procesie chorobowym można zaobserwować brak oddawania moczu oraz zażółcenie błon śluzowych (13). Niekiedy u psów występują objawy nerwowe (26). Badaniem hematologicznym na ogół stwierdza się niski poziom erytrocytów oraz trombocytów, spadek hematokrytu, zaś liczba białych ciałek krwi może być podwyższona lub obniżona w zależności od organizmu (25).

Najczęściej stwierdzanymi komplikacjami w przebiegu babeszjozy psów są:

niewydolność wątroby (44%), zapalenie trzustki (33%), ostra niewydolność nerek (31%).

Rzadziej stwierdza się występowanie anemii immunologicznej (10%), ostrej niewydolności oddechowej (6%) oraz uszkodzeń mózgu (3%). Śmiertelność w przebiegu inwazji, w zależności od grupy wiekowej oraz komplikacji towarzyszących, dochodzi nawet do 67% (29).

Rozpoznanie babeszjozy psów stawiane jest na podstawie: informacji uzyskanych z wywiadu (obecność kleszczy na powierzchni ciała zwierząt, brak profilaktyki przeciwko ektopasożytom), znajomości sytuacji epizootycznej choroby na danym terenie, wyników badania klinicznego (gorączka, anemia, żółtaczka, hemoglobinuria), rezultatów badań hematologicznych i biochemicznych surowicy krwi oraz mikroskopowej oceny rozmazów krwi barwionych metodami Giemzy, Romanowskiego czy Diff-Quick (8). Gruszkowate komórki B. canis można wykazać w erytrocytach krwi psów już w 2.-3. dniu, a w największej liczbie stwierdza się je około czternastego dnia po zarażeniu (ryc. 1).

W przypadkach podejrzenia piroplazmozy, w których mikroskopowa ocena rozmazów krwi daje wynik wątpliwy, wskazane jest przebadanie tego materiału techniką PCR (łańcuchowa reakcja polimerazy). Łańcuchowa reakcja polimerazy jest niezwykle czułą metodą pozwalającą na wykazanie obecności materiału genetycznego Babesia już przy parazytemii wynoszącej zaledwie 0,0001% (11).

Terapia babeszjozy polega na podawaniu preparatów przeciwpierwotniaczych oraz leczeniu wspomagającym. To ostatnie obejmuje: podtrzymywanie funkcji nerek i wątroby, pł...