Leczenie przeciwświądowe w dermatologii weterynaryjnej

Cyklosporyna

Cyklosporyna jest lipofilnym policyklicznym polipeptydem o silnych właściwościach immunosupresyjnych i immunomodulujących. Została ona wyizolowana z metabolitów grzyba Beauveria nivea. Lek ten został początkowo wprowadzony do medycyny człowieka w związku z jego działaniem immunosupresyjnym, był (i jest dotychczas) stosowany w zapobieganiu odrzucaniu przeszczepów. Okazał się ponadto skuteczny w dermatologii do leczenia rybiej łuski oraz atopowego zapalenia skóry. W dermatologii weterynaryjnej używany jest od kilkunastu lat, a preparaty zarejestrowane do stosowania u zwierząt (psy) dostępne są już od ponad 10 lat (Atopica – preparat niestety nie zarejestrowany w Polsce) (18).

Wprawdzie zarejestrowane dla psów preparaty zawierające cyklosporyny nie są, jak dotychczas, dostępne w Polsce, tym niemniej badania dotyczące zastosowania preparatów przeznaczonych dla ludzi potwierdzają, że są one skuteczne (i można je bezpiecznie, a co najważniejsze – skutecznie stosować u zwierząt) (24, 58).

Podstawowe jej działanie polega na hamowaniu aktywacji limfocytów T. Działanie to prowadzi do zmniejszenia produkcji prozapalnych cytokin, takich jak interleukiny: 2, 4, 5, 6, 8, 13, interferon gamma oraz czynnika stymulującego tworzenie kolonii granulocytów i makrofagów (28). Ponadto lek ten hamuje wzrost i aktywację limfocytów B, w niewielkim natomiast stopniu ogranicza produkcję przeciwciał (23). Lek prowadzi do zmniejszenia liczby aktywowanych komórek Langerhansa, odgrywających podstawową rolę w prezentacji antygenów limfocytom (6). Wpływa również na zmniejszenie degranulacji bazofilów i eozynofilów i ogranicza uwalnianie histaminy przez bazofile, ogranicza chemotaksję eozynofilów (7, 27). Cyklosporyna zmniejsza również liczbę mastocytów oraz ogranicza uwalnianie przez nie histaminy i produkcję cytokin, jak interleukiny 3, 4, 5, 8 (4). Ogranicza podziały komórek naskórka i zmniejsza uwalnianie przez nie cytokin (1).

Najistotniejszym jej zastosowaniem je...