Koprofagia – zaburzenia behawioralne czy genetyczny imprinting? - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Koprofagia – zaburzenia behawioralne czy genetyczny imprinting?

Uwarunkowania fizjologiczne i chorobowe

Każdy z badanych osobników w pierwszej kolejności wymaga oddzielnej, wnikliwej diagnostyki klinicznej w celu wykluczenia przyczyn somatycznych. W niektórych przypadkach choroby przewodu pokarmowego lub wątroby czy niedokrwistość mogą prowadzić do zjadania rzeczy niejadalnych. Koprofagię mogą przejawiać psy i koty z polifagią wywołaną: podawaniem leków, np. niektórych glikokortykosteroidów, fenobarbitalu czy benzodiazepin (u kotów), chorobami endokrynologicznymi lub zaburzeniami wchłaniania substancji odżywczych z przewodu pokarmowego. Przewód pokarmowy jest elementem objętym procesem chorobowym, gdyż zjadane przedmioty zarówno pochodzenia organicznego, jak i nieorganicznego wywołują w pierwszej kolejności objawy, takie jak: zaparcia wywołane przez ciała obce, wymioty, biegunkę, zatkanie jelit, perforacja jelit i żołądka; czasami zjadanie odchodów jest objawem chorób takich jak zewnątrzwydzielnicza niewydolność trzustki (EPI). Gdy trzustka psa nie jest w stanie wytworzyć odpowiednich enzymów, pokarmy, które pies przyjmuje, nie mogą zostać właściwie rozbite i wchłonięte przez organizm. W ten sposób pies może rozwinąć nieodparty apetyt na wstępnie strawiony materiał (16). Bardzo istotny wpływ na występowanie omawianego problemu mają choroby współistniejące, takie jak: nadczynność kory nadnerczy, niedokrwistość (szczególnie występująca na tle niedoboru żelaza, zaburzenia trawienia/wchłaniania), cukrzyca oraz pasożyty jelitowe; robaczyca przewodu pokarmowego często prowadzi do koprofagii. Mogą ją także wywołać choroby neurologiczne – głównie dotyczące centralnego układu nerwowego, zwanego zespoleniem wrotno-obocznym. Stanem chorobowym bardzo znacznie predysponującym do wystąpienia zaburzenia są: zapalenie jelit, szczególnie przewlekłe i spowodowane znacznym przerostem flory bakteryjnej jelit cienkich, przełyk olbrzymi i zwężenie przełyku (nawet po dokonaniu zabiegu chirurgicznego problem pozostaje na długo w psiej psychice...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Znajdź swoją kategorię

2641 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.