Komórki macierzyste w leczeniu kardiomiopatii rozstrzeniowej u psów – teraźniejszość czy przyszłość?

Kardiomiopatia rozstrzeniowa (DCM) jest jedną z najczęściej występujących chorób serca u ras dużych i olbrzymich, choć spotykana jest również u psów małych i średniej wielkości. Mimo trwających od lat badań nad przyczynami tej choroby wciąż nie poznano w pełni jej etiologii. W związku z tym terapia w kardiomiopatii rozstrzeniowej w większości przypadków ogranicza się do leczenia objawów niewydolności serca. Leczenie to obejmuje stosowanie: pimobendanu, inhibitorów enzymu konwertującego (ACE-I), diuretyków, leków suplementacyjnych oraz – w przypadku współistnienia zaburzeń rytmu serca – leków antyarytmicznych. Choroba ta jest postępująca i mimo leczenia objawowego prowadzi do śmierci pacjenta (4). Dlatego trwają poszukiwania nowych, skuteczniejszych możliwości terapeutycznych. Jedną z nowych dróg leczenia, z którą wiąże się wielkie nadzieje, jest medycyna regeneracyjna.

W DCM dochodzi do nieodwracalnej przebudowy mięśnia sercowego, prowadzącej do postępującej rozstrzeni jam serca, tj. przedsionków i komór, oraz istotnego pogorszenia kurczliwości serca. Spadek funkcji skurczowej idzie w parze z dysfunkcją śródbłonka naczyniowego. Medycyna regeneracyjna jest nowym narzędziem terapeutycznym, dającym szansę na odwrócenie tych niekorzystnych zmian i przywrócenie prawidłowej funkcji mięśnia sercowego. Obejmuje ona terapię z użyciem komórek macierzystych oraz terapię genową (3, 9). Źródła komórek macierzystych, wykorzystywanych w leczeniu chorób serca, oraz drogi ich podania przedstawiają tab. 1 (5) i ryc. 1, s. 66.

Tab. 1. Źródła komórek macierzystych i drogi ich podania w leczeniu chorób serca