Lipidoza mieszków włosowych u psa rasy rottweiler

Dysplazja mieszków włosowych u psów to grupa chorób skóry o nie do końca wyjaśnionej etiologii. Wiadomo, że w trakcie jej trwania dochodzi do zmiany jakości okrywy włosowej oraz do różnego stopnia jej utraty (2). Podobieństwo objawów klinicznych w obrębie niektórych ras każe uważać tę chorobę za dziedziczną (2). Wśród ras predysponowanych wymienia się: husky syberyjskie, portugalskiego psa wodnego, irlandzkiego spaniela wodnego, curry coated retrievera. Rasy te tracą włosy pierwotne, a te, które pozostają, są matowe i jaśniejsze. Inne rasy, takie jak buldog angielski, francuski, sznaucer miniaturowy, kojarzy się z częściej rozpoznawalną sezonową dysplazją mieszkową pojawiającą się u tych psów 2-3 razy do roku (3).

Do grupy dysplazji mieszkowych zakwalifikowano też rzadko występującą dermatozę o nazwie follicular lipidosis. Jest to kolejna jednostka należąca do dysplazji mieszkowej włosów kolorowych, obok dysplazji mieszkowej czarnych włosów i łysienia z rozrzedzeniem barwnika (1). Cztery udokumentowane przypadki dotyczyły psów rasy rottweiler. Pierwsze doniesienie miało miejsce w 1995 r. Wówczas chorobę wykryto u 3 młodych przedstawicieli tej rasy. Wiek psów to 5, 6 i 9 miesięcy, różnej płci. Zmiany skórne występowały w postaci utraty włosów koloru mahoniowego na pysku i końcach łap. Chorobie skóry u jednego z psów towarzyszyła niedoczynność tarczycy oraz niewydolność nerek (1).

Opis przypadku

Do lecznicy dla zwierząt przyprowadzono psa płci żeńskiej, rasy rottweiler, w wieku około 10 miesięcy w celu wykluczenia grzybicy skóry. Według hodowcy jeszcze jeden pies z miotu miał podobne objawy skórne. W badaniu ogólnym nie stwierdzono żadnych odchyleń od normy, a oględziny skóry wykazały przerzedzenie włosów na pysku i dystalnych częściach kończyn, które dotyczyło włosów zabarwionych mahoniowo. W kilku miejscach pozostałe włosy były cienkie i matowe o barwie szarej. Świąd nie był obecny (ryc. 1, 2, 7, s. 56, 58). Wykonano: zeskrobinę, test z przylepcem, t...