Zatrucie glikolem etylenowym u psów i kotów – diagnostyka, objawy i leczenie - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Zatrucie glikolem etylenowym u psów i kotów – diagnostyka, objawy i leczenie

Toksykokinetyka

Glikol etylenowy (podobnie jak etanol) wchłania się bardzo szybko z przewodu pokarmowego (już w jamie ustnej), a maksymalne stężenie we krwi osiąga po 1-4 godzinach od spożycia (4). Równie szybko ulega dystrybucji w przestrzeniach wodnych organizmu oraz biotransformacji (69). Okres półtrwania glikolu etylenowego wynosi średnio 2,5 godziny, a po 18-24 godzinach praktycznie nie stwierdza się jego obecności we krwi krążącej, tkankach i moczu. Metabolity glikolu mają dłuższy okres półtrwania (67), a obecność szczawianów w moczu stwierdza się jeszcze po kilku tygodniach od spożycia glikolu etylenowego (63).

Biotransformacja glikolu etylenowego zachodzi przede wszystkim w wątrobie i nerkach przy udziale tych samych układów enzymatycznych, które występują w metabolizmie etanolu. Reakcje utleniania pozamikrosomalnego przy udziale dehydrogenaz są podstawową drogą przemiany glikolu.

W pierwszym etapie metabolizmu glikolu etylenowego dehydrogenaza alkoholowa (ADH) przekształca glikol etylenowy w aldehyd glikolowy, który doprowadza do zaburzeń funkcji OUN w wyniku hamowania metabolizmu glukozy, serotoniny i zmian stężenia amin (69). Kolejno, aldehyd glikolowy, przy udziale dehydrogenazy aldehydowej (ALDH), metabolizowany jest do kwasu glikolowego, który jest główną przyczyną kwasicy metabolicznej. Warto zaznaczyć, że funkcjonowanie układu ADH/ALDH w procesach biotransformacyjnych glikolu etylenowego w wątrobie jest uzależnione od udziału koenzymów takich jak: dinukleotyd nikotynoamidoadeninowy w utlenionej i zredukowanej jego formie (NAD+ i NADH) (7, 31). W dalszej kolejności kwas glikolowy jest metabolizowany do kwasu glioksalowego pod wpływem oksydazy kwasu glikolowego (OKG) lub dehydrogenazy mleczanowej (LDH). Kwas glioksalowy może metabolizować w 3 kierunkach: utleniania do kwasu szczawiowego, utleniania do CO2 i kwasu mrówkowego oraz przemiany do glicyny i wytworzenia kwasu hipurowego.

Metabolizm kwasu glioksalowego różni się u poszcze...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Znajdź swoją kategorię

2640 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.