Zatrucia roślinami domowymi u psów i kotów

W Europie ze względu na warunki klimatyczne można spotkać znacznie mniej gatunków trujących roślin w porównaniu do ich występowania na takich kontynentach jak Afryka czy Ameryka Południowa. Jednak według danych zgromadzonych przez Europejskie Ośrodki Kontroli Zatruć ponad 10% stwierdzanych przypadków zatruć u zwierząt udomowionych wiąże się z ich ekspozycją na toksyny roślinne (1).

Na podstawie ankiety przeprowadzonej przez autorki artykułu wśród grupy 185 zamieszkujących w Polsce właścicieli zwierząt, z których 82 z nich posiadało psy, 65 z nich koty, a 38 było posiadaczem obu tych gatunków, wynika, że aż 60% właścicieli psów lub kotów posiada w swoim domu przynajmniej jedną roślinę doniczkową o toksycznym wpływie na zdrowie zwierząt towarzyszących (wykres 1). Dodatkowo 30,6% ankietowanych posiada więcej niż jedną szkodliwą roślinę. Ponad 25% spośród badanych posiada w swojej domowej hodowli fikus benjamina (łac. Ficus benjamina). Innymi najczęściej uprawianymi trującymi roślinami są żyworódka (łac. Kalanchoe spp.) oraz gwiazda betlejemska (łac. Euphorbia pulcherrima).

Do zatrucia dochodzi najczęściej drogą pokarmową. Koty i psy często wykazują tendencję do spożywania roślin w wyniku znudzenia, ciekawości lub rozwoju uzębienia u młodych zwierząt (2).

W większości przypadków objawy zatrucia pojawiają się do paru godzin po spożyciu toksycznej rośliny, choć niekiedy mogą nawet wystąpić po kilku dniach i najczęściej mają one charakter dolegliwości ze strony układu:

pokarmowego (wymioty, biegunka, ślinotok, stolce smoliste),nerwowego (astenia, apatia, rozszerzenie źrenic, nadmierne podniecenie, konwulsje),oddechowo-krążeniowego (arytmie, bradykardia, niedociśnienie, duszność) (1).

Na rozwój przebiegu zatrucia wpływ mają następujące czynniki:

zależne od rośliny – substancje toksyczne mogą być równomiernie rozmieszczone w całej roślinie lub wykazywać zwiększoną koncentrację w niektórych jej organach, wpływ na toksyczność rośliny ma także faza jej r...