Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne – zastosowanie u psów i kotów. Cz. II. Amitryptylina

Wskazania

U psów amitryptylina jest stosowana w leczeniu lęku separacyjnego, agresji, w przypadkach powtarzających się samookaleczeń – aby zwiększyć skuteczność prowadzonego programu behawioralnego. Maksymalny efekt działania występuje po 2-4 tyg. stosowania (3, 6, 7), chociaż pierwsze efekty stosowania amitryptyliny mogą być widoczne już po 3-5 dniach terapii (2).

U kotów amitryptylina jest stosowana w leczeniu: psychogennych dermatoz, nadmiernego wylizywania, zaburzeń lękowych (3, 6, 7). U kotów jest również wykorzystywana w zaburzeniach związanych z oddawaniem moczu, takich jak np.: znakowanie moczem, oddawanie moczu w niewłaściwych miejscach, oddawanie niewielkich ilości moczu. Zaburzenia te mogą być objawem zespołu chorób dolnych dróg moczowych kotów – FLUTD (ang. feline lower urinary tract disease), w tym śródmiąższowego/idiopatycznego zapalenia pęcherza moczowego (3, 7). W tym przypadku wykorzystywane jest nie tylko ośrodkowe działanie amitryptyliny, ale również obwodowe, tj. zmniejszenie pobudliwości mięśni gładkich pęcherza moczowego i zwiększenie pojemności pęcherza moczowego (3).

Amitryptylina może być również wykorzystana u psów
i kotów jako leczenie wspomagające w leczeniu świądu, bólu przewlekłego
i neuropatycznego (7).

Przeciwwskazania

Nie stosować u pacjentów z nadwrażliwością na amitryptylinę lub inny TCA. U zwierząt chorych na padaczkę zalecana jest szczególna ostrożność, ze względu na możliwość obniżania progu drgawkowego. U takich pacjentów lekarz weterynarii powinien uwzględnić bilans korzyści/ryzyka. Stosować z ostrożnością u pacjentów z: zaburzeniami funkcji tarczycy, wątroby, zatrzymaniem moczu, jaskrą, keratoconjunctivitis sicca (tzw. zespołem suchego oka), zaburzeniami rytmu serca, cukrzycą, guzem nadnerczy (3, 7).

...