Antybiotyki aminoglikozydowe i aminocyklitole dopuszczone do obrotu w Polsce w produktach leczniczych weterynaryjnych dla psów i kotów. Cz. I – charakterystyka ogólna, streptomycyna, dihydrostreptomycyna, neomycyna - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Antybiotyki aminoglikozydowe i aminocyklitole dopuszczone do obrotu w Polsce w produktach leczniczych weterynaryjnych dla psów i kotów. Cz. I – charakterystyka ogólna, streptomycyna, dihydrostreptomycyna, neomycyna

Działania niepożądane

Najważniejsze działania niepożądane aminoglikozydów to nefrotoksyczność i ototoksyczność. Mogą również powodować, choć rzadko, hamowanie przekaźnictwa nerwowo-mięśniowego (działanie zwiotczające mięśnie szkieletowe – miorelaksacyjne). Działanie to jest obserwowane, gdy jednocześnie stosuje się anestetyki lub inne leki zwiotczające mięśnie szkieletowe. Ponadto mogą wystąpić odczyny alergiczne (3-5, 7).

Nefrotoksyczność aminoglikozydów jest prawdopodobnie związana z ich kumulacją w nerkach (kanalikach krętych) i z przenikaniem do lizosomów w komórkach kanalików bliższych. Zaburza to prawidłowe funkcjonowanie lizosomów, prowadząc do ich pęknięcia i wycieku enzymów proteolitycznych do cytoplazmy i w rezultacie do śmierci komórki (3, 7).

Ototoksyczność aminoglikozydów może manifestować się zarówno uszkodzeniami komórek słuchowych ślimaka (amikacyna, kanamycyna, neomycyna) lub uszkodzeniami przedsionka ucha wewnętrznego (streptomycyna, gentamycyna, tobramycyna). Uszkodzenia te mogą być nieodwracalne. Uważa się, że u psów ototoksyczność dotyczy częściej zaburzeń słuchu, u kotów raczej zaburzeń funkcjonowania przedsionka (3, 7).

Ponieważ aminoglikozydy mogą wywołać nieodwracalną ototoksyczność, należy je stosować z ostrożnością u psów pracujących, np.: psów przewodników osób niewidomych, psów dla osób niedosłyszących, psów pracujących jako psy pasterskie. Należy unikać ich stosowania w leczeniu zapalenia ucha, jeśli nie wiadomo, czy nie została uszkodzona błona bębenkowa (7).

Ze względu na możliwe działanie miorelaksacyjne, aminoglikozydy powinny być stosowane z ostrożnością u pacjentów z zaburzeniami przekaźnictwa nerwowo--mięśniowego, np. u psów z nużliwością mięśni. Nie powinny być stosowane u pacjentów z botulizmem. (7)Po podaniu aminoglikozydów mogą pojawić się także: reakcje nadwrażliwości, ból i stan zapalny w miejscu podania, obwodowa neuropatia, obrzęk pyska. Rzadko występują zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, zabu...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Znajdź swoją kategorię

2640 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.