Dysplazja zastawki dwudzielnej – opis przypadku

Objawy kliniczne

Trzeba podkreślić, że u wielu psów i kotów z łagodną postacią wady przebieg choroby jest bezobjawowy, w umiarkowanych postaciach z kolei objawy mogą pojawić się w późniejszym okresie życia. Jeśli już występują objawy, jak patomechanizm, to są one podobne do tych występujących u starszych psów ze zwyrodnieniową chorobą zastawek, typowe dla zastoinowej niewydolności lewostronnej. Pojawiają się przede wszystkim: nietolerancja wysiłkowa, ciężki i przyspieszony oddech, kaszel. W ciężkich przypadkach pojawiają się: objawy związane z lewokomorową niewydolnością mięśnia sercowego, duszność, która manifestuje się wyprostowaniem głowy i szyi oraz odstawieniem łokci od klatki piersiowej w celu ułatwienia oddychania, bladość błon śluzowych, niechęć do ruchu, osłabienie apetytu, wychudzenie w skrajnych przypadkach, epizody zasłabnięcia lub omdlenia (6, 11).

W badaniu klinicznym można stwierdzić głośny szmer skurczowy holosystoliczny po lewej stronie klatki piersiowej w okolicy koniuszka serca (wzdłuż mostka u kotów), który często jest związany z obecnością tzw. kociego mruku, czyli drżenia ściany klatki piersiowej przy jej omacywaniu (5). Niekiedy występuje galop serca, czasami zaburzenia rytmu serca mogące nasuwać podejrzenie migotania przedsionków. Wyżej wymienione objawy mogą występować w różnych kombinacjach, a zwierzęta z wadami łagodnymi mogą być wręcz asymptomatyczne.

W literaturze najczęściej opisuje się przypadki ciężkie, gdzie zwierzęta, w tym te odpowiednio leczone w kierunku niewydolności serca, przeżywają maksymalnie rok. Pozostałe zwierzęta z łagodnymi i umiarkowanymi wadami mogą żyć latami.

Rozpoznanie

Najbardziej miarodajnym badaniem dodatkowym pozwalającym na postawienie rozpoznania jest echokardiografia. Podczas badania można stwierdzić zniekształcenie całego aparatu zastawki mitralnej, często jednak poszczególne zmiany anatomiczne są trudne do rozpoznania. Widoczne są również powiększenie lewego przedsionka, lewy przedsion...