Zastosowanie mezoterapii w łysieniu sezonowym boków

Przypadek kliniczny

Do przychodni zgłosili się klienci z trzyletnią suczką rasy mieszanej o imieniu Hexa. Pies trafił z wyłysieniem obu boków i odcinka lędźwiowo-krzyżowego, nasilającym się szczególnie w okresie wiosenno-letnim. W miejscach tych obecna była hiperpigmentacja oraz nieliczne kryzki naskórkowe, bez cech zapalenia. Świądu oraz innych zmian skórnych nie zaobserwowano. Właściciele nie podawali psu żadnych leków, które mogłyby wywołać taki obraz kliniczny. Badaniem stężeń hormonów tarczycy wykluczono niedoczynność tego narządu. Pozostałe wyniki badania krwi nie wykazały nieprawidłowości, poza delikatnie podwyższonym poziomem wapnia. Posiew i badanie PCR nie wykazały obecności dermatofitów, a zeskrobina wykluczyła choroby pasożytnicze. Z upływem czasu i nadejściem pory jesienno-zimowej okrywa włosowa Hexy zawsze odrastała tylko w niewielkim stopniu. Podjęto decyzję o przeprowadzeniu badania histopatologicznego. W tym celu od pacjentki pobrano wycinki trepanem o średnicy 5 mm.

Na podstawie wyników badania histopatologicznego u suczki przeprowadzono mezoterapię cienkoigłową. Do ostrzykania miejsc pozbawionych włosa zastosowano osocze bogatopłytkowe, które uzyskano poprzez odwirowanie krwi pełnej. Wspomniane osocze zawiera liczne czynniki wzrostu, takie jak: płytkowy czynnik wzrostu, transformujący czynnik wzrostu beta-1 oraz czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego. Zadaniem ostatniego z wymienionych jest stymulacja angiogenezy i proliferacja komórek. Zalecono suplementację melatoniną jako leczenie uzupełniające. Po upływie miesiąca włosy pacjentki zaczęły odrastać na nowo. Właściciele umówili Hexę na kolejną mezoterapię. Po dwóch sesjach łyse miejsca były pokryte włosem jak nigdy przedtem. Dotychczas w medycynie weterynaryjnej można było się spotkać z użyciem dermapenu (urządzenie przypominające swym wyglądem długopis, którego działanie polega na mechanicznym nakłuwaniu skóry przez liczne mikroigły znajdujące się w głowicy).

Mezoterapia cienkoig...