Wyłysienia u psów – canine alopecia

Rozpoznanie wyłysień jednoogniskowych i wieloogniskowych

Historia choroby ma istotne znaczenie w postępowaniu diagnostycznym. W wywiadzie warto zadać kilka pytań, na które staramy się uzyskać odpowiedź:

Kiedy i gdzie właściciel zauważył pierwszy lub pierwsze ogniska wyłysień?Czy przebiegają ze świądem (z zapaleniem)?Czy podawano leki podskórnie lub domięśniowo (w tym szczepienie profilaktyczne)?

W przypadku wyłysień jednoogniskowych w pierwszej kolejności wykonuje się zeskrobinę skóry, następnie preparat odciskowy do badań cytologicznych i dopiero potem pobiera się materiał do badań mikrobiologicznych, a na końcu biopsję skóry do badań histopatologicznych. W przypadku wyłysień wieloogniskowych etapy postępowania pozostają takie same, jak przy wyłysieniach jednoogniskowych. Jeśli jednak wyłysienia wieloogniskowe przebiegają ze świądem (z zapaleniem), przed wykonaniem badań histopatologicznych wyklucza się choroby alergiczne poprzez wykonanie testów alergicznych. Przy braku świądu (zapalenia) na tym etapie można wykluczyć choroby o podłożu endokrynologicznym. Oprócz podstawowych czynności diagnostycznych wykonuje się testy alergiczne oraz testy endokrynologiczne. U psów, u których wyłysienia pojawiają się w wieku poniżej 2 lat i postępują, mają zwykle charakter wrodzony, w przeciwieństwie do tych pojawiających się w wieku powyżej 3 lat, które mają charakter nabyty (1, 2, 3).

Wyłysienia symetryczne to takie, które występują obustronnie na tych samych częściach ciała, a niesymetryczne to te występujące obustronnie na różnych częściach ciała. Ogólnie przyjęto, że wyłysienia symetryczne są związane z endokrynopatią. Warto pamiętać, że nie każde wyłysienie symetryczne ma podłoże hormonalne, jak również nie każde asymetryczne jest podstawą do wykluczenia endokrynopatii. Niektóre genodermatozy przebiegają symetrycznie, np. karłowatość przysadkowa lub łysienie wzorzyste.

Wiele czynników wpływa na fazę wzrostu włosa. Do nich nalezą m.in. hormony płciowe, n...