Choroby tła autoimmunologicznego cechujące się ciężkim przebiegiem – nabyte pęcherzowe oddzielenie naskórka i pemfigoid pęcherzowy - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Choroby tła autoimmunologicznego cechujące się ciężkim przebiegiem – nabyte pęcherzowe oddzielenie naskórka i pemfigoid pęcherzowy

Pemfigoid pęcherzowy

Pemfigoid pęcherzowy jest autoimmunologiczną chorobą cechującą się występowaniem pęcherzy podnaskórkowych. Przyczyną są przeciwciała uszkadzające różne elementy błony podstawnej naskórka, w szczególności kolagen XVII, integryny i skóry właściwej – lamininy, kolagenu IV i VII. Rasą predysponowaną do rozwoju zmian są owczarki niemieckie i ich mieszańce, co może wskazywać na genetyczne tło choroby. Chociaż choroba dotyka zwierzęta powyżej 7. roku życia, rozwój pierwszych objawów obserwowany jest zazwyczaj u psów w średnim wieku najczęściej od 4 do 7 lat, które wcześniej nigdy nie chorowały. U ludzi pik zachorowań przypada na 60.-80. rok życia.

W około 90% przypadków zmiany pojawiają się w okolicach połączeń skórno-śluzówkowych i na błonach śluzowych, głównie dziąseł. We wstępnym okresie widoczne są plamki rumieniowe, które ewoluują w większe liniowe lub owalne pęcherzyki i nadżerki. U większości osobników zmiany obejmują także płytkę nosową. Inne okolice, które stopniowo zajmowane są w trakcie trwania choroby, to: okołooczodołowe, narządów płciowych, małżowin usznych. W większości przypadków obserwuje się nadmierne ślinienie i zaburzenia pobierania karmy związane z bolesnością w obrębie jamy ustnej i gardła. U części zwierząt zwykle w późniejszym okresie trwania choroby wyczuwalna jest nieprzyjemna woń z jamy ustnej (2, 8, 13).

W badaniu histopatologicznym widoczne są wrzody lub pęcherzyki i pęcherze (rzadziej) powstałe na skutek oddzielania się naskórka od skóry właściwej. Wnętrze pęcherzyków zazwyczaj zawiera skąpy naciek komórkowy składający się z komórek zapalnych, krwinek czerwonych lub fibroblastów. Wokół tworzących się pęcherzy podnaskórkowych dochodzi do zwłóknień. Znaczne nacieki komórkowe, głównie granulocytarne, występują w zmianach na błonach śluzowych, w miejscach wtórnych zakażeń bakteryjnych i przewlekle występujących wrzodach. Niekiedy w nacieku z okolic połączeń skórno-śluzówkowych uzyskuje się komórki jednojądrowe (...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Znajdź swoją kategorię

2640 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.