Bakteryjne ropne zapalenia skóry u kotów. Badania nad lekoopornością bakterii – przegląd literatury - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Bakteryjne ropne zapalenia skóry u kotów. Badania nad lekoopornością bakterii – przegląd literatury

W jednym z opublikowanych raportów (Icen i Yesilmen, 2008) opisany został przypadek rocznej, krótkowłosej kotki, u której stwierdzono utratę sierści, grudki, krostki, wykwity i strupy skóry twarzy, uszu i łap, a także owrzodzenie międzypalcowe. Badanie cytologiczne wykazało obecność licznych neutrofili. Pobrano próbki do hodowli bakteryjnych i mikologicznych, w wyniku których wyizolowano szczepy Staphylococcus aureus oporne na amoksycylinę z kwasem klawulanowym, oksacylinę i erytromycynę, średnio wrażliwe na ofloksacynę i wrażliwe na klindamycynę, cyprofloksacynę, gentamycynę, tetracyklinę, trimetoprim z sulfonamidami i wankomycynę.

Zastosowano leczenie fosforanem klindamycyny aplikowanym podskórnie raz dziennie w dawce 11 mg na 1 kg masy ciała oraz miejscowo szampon z chlorheksydyną przez 10 dni. Badanie kontrolne przeprowadzone po 21 dniach wykazało, że na tym etapie leczenia objawy kliniczne były już w trakcie remisji.

Celem badań przeprowadzonych przez zespół Yu i Vogelnest (2012) było dowiedzenie faktu, iż prewalencja ropnego zapalenia skóry u kotów może być znacznie wyższa niż dotychczas zakładano. Celem badań było lepsze scharakteryzowanie tego schorzenia u kotów. Badaniem objęto 52 koty leczone w przychodni dermatologicznej oraz okres 10 lat. Badanie miało charakter retrospektywny i objęło wyłącznie przypadki, w których obecność neutrofili i bakterii wewnątrzkomórkowych wykazano w cytologii powierzchownych zmian skórnych.

Do najczęstszych stwierdzonych pierwotnych schorzeń skórnych należały alergie (u 60% kotów), przy czym atopowe zapalenie skóry stanowiło 48%. Obraz kliniczny obejmował takie wykwity jak: strupy (83% zwierząt), utratę sierści, owrzodzenie, rumień w obrębie twarzy, szyi i kończyn oraz brzucha. Zwierzęta poddawano leczeniu różnymi rodzajami antybiotyków, zarówno ogólnoustrojowo, jak i miejscowo. U 48% kotów zastosowano wyłącznie antybiotykoterapię ogólnoustrojową (głównie cefaleksynę i amoksycylinę z kwasem klawulanowym), u 31%...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Znajdź swoją kategorię

2641 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.