Algorytm w przypadkach prosówkowego zapalenia skóry

4.2. Badania dodatkowe

W związku z tym, że prosówkowe zapalenie skóry jest syndromem polietiologicznym, podobnie jak w przypadku zespołu eozynofilowego, wymagane jest przeprowadzenie ciągu diagnostycznego mającego na celu ustalenie czynnika etiologicznego choroby.

Badanie zeskrobiny/test wyczesywania/test z taśmą samoprzylepną

Badania te mają na celu potwierdzenie występowaniu u kota inwazji pasożytniczych, takich jak notoedroza, sarkoptoza, chejletieloza, otodektoza, trombikuloza, nużyca (wywołana przez Demodex gatoi) czy wszawica. Sposób przeprowadzenia tych badań, jak i interpretacja zostały szczegółowo opisane w rozdziale dotyczącym świądu.

Badanie włosa

Badanie to ma na celu wykluczenie zakażeń dermatofitami (pomocne jest też w przypadku niektórych inwazji pasożytniczych, w których na włosie są obecne jaja, jak wszawica czy chejletieloza). Informacje na temat przeprowadzenia badania, jak również jego interpretacji, można znaleźć w rozdziale dotyczącym świądu. W przypadku gdy pomimo braku zarodników we włosach istnieje podejrzenie dermatofitozy (np. chorują na nią inne koty czy ludzie, z którymi zwierzę się stykało), można wykonać badanie hodowlane w tym kierunku.

Badanie cytologiczne

Wykonywane jest w celu potwierdzenia zakażenia bakteryjnego. Zdaniem niektórych autorów powierzchowne zakażenia bakteryjne mogą być w części przypadków odpowiedzialne za rozwój prosówkowego zapalenia skóry [Yu i Vogelnest, 2012]. Zakażenia takie w przypadku omawianego zespołu mają zwykle charakter wtórny, ale czynnik bakteryjny ma bardzo istotne znaczenie w nasileniu zmian i świądu. Sposób wykonania badania (w tym przypadku najlepiej metodą odciskową), jak również jego interpretacje znajdują się w rozdziale dotyczącym świądu. Ważne jest, aby podczas pobierania materiału ze&...