Zaburzenia kardiologiczne u psów zarażonych Babesia canis

U 20 spośród 40 psów z rozpoznaną babeszjozą poziom troponiny I w surowicy mieścił się w granicach normy fizjologicznej. W surowicy dwóch psów stężenie tego markera osiągnęło górną granicę normy, tj. 0,2 ng/dl, zaś u 18 psów poziom troponiny w surowicy był podwyższony, tj. > 0,2 ng/dl. U dwóch psów padłych z powodu babeszjozy poziom troponiny I był bardzo wysoki i wynosił odpowiednio 14 i 26,7 ng/dl. Badaniem EKG u tych psów stwierdzono tachykardię zatokową oraz wtrącenie komorowe oraz częstoskurcz komorowy (ryc. 2 i 3).

Tab. 2. Związek pomiędzy stężeniem troponiny I, aktywnością CK-MB, zmianami zapisu EKG, nieprawidłowościami w badaniu echokardiograficznym i zaburzeniami hematologicznymi u psów z rozpoznana babeszjozą

Tab. 2. Związek pomiędzy stężeniem troponiny I, aktywnością CK-MB, zmianami zapisu EKG, nieprawidłowościami w badaniu echokardiograficznym i zaburzeniami hematologicznymi u psów z rozpoznana babeszjozą – cd.

U wszystkich zwierząt ze stwierdzoną babeszjozą poziom CK-MB w surowicy był wysoki lub bardzo wysoki i mieścił się w granicach 23,17 U/l – 369,62 U/l. Najwyższe stężenie kinazy notowano u dwóch psów, które padły w następstwie choroby (367,33 U/l i 369,62 U/l) (tab. 2).