Babeszjoza i borelioza – nawroty choroby

Rozpoznanie i leczenie

W diagnostyce istotne są informacje uzyskane z wywiadu oraz ewentualne stwierdzenie kleszczy na skórze zwierząt. Podstawą rozpoznania jest stwierdzanie pierwotniaków w rozmazach krwi barwionych metodą Giemsy. Wynik badania mikroskopowego zależy często od intensywności inwazji. W inwazji B. canis canis obserwuje się niewielką parazytemię (mniej niż 1%), co może utrudniać rozpoznanie. Trudności diagnostyczne powodują także brak typowego gruszkowatego kształtu pasożytów, jak również wakuolizacja erytrocytów. W identyfikacji gatunkowej pasożyta pomocne jest badanie krwi metodą PCR oraz test immunofluorescencji bezpośredniej (11). 

W leczeniu przyczynowym babeszjozy psów powodowanej przez duże formy Babesia spp. lekiem z wyboru jest imidokarb stosowany w dawce 5,0-6,6 mg/kg m.c., s.c. lub i.m., dwukrotnie w odstępie 14 dni. Lek zaburza syntezę DNA pasożyta oraz proces tlenowej glikolizy. Może wykazywać działania niepożądane, jak wymioty, biegunka czy bradykardia, co może być zniesione przez podanie atropiny (0,05 mg/kg m.c.) (12). Inne preparaty stosowane w leczeniu przyczynowym babeszjozy psów to pentamidyna (w dawce 16,5 mg/kg m.c., i.m., dwukrotnie w odstępie 24 godzin), diminazen (w dawce 3,5 mg/kg m.c., i.m., jednorazowo) czy fenamidyna (w dawce 15 mg/kg m.c., s.c.). Oprócz środków pierwotniakobójczych stosuje się leczenie uzupełniające, które obejmuje podawanie płynów wieloelektrolitowych, glikokortykosteroidów czy transfuzję krwi.

Szczepienia

Dostępna na rynku szczepionka zawierająca rozpuszczalne antygeny pasożyta (SPA) przeznaczona jest do czynnego uodporniania psów w wieku od 6 miesięcy przeciwko Babesia canis. Szczepienie nie zapobiega jednak zarażeniu, ale łagodzi jedynie objawy kliniczne związane z ostrą postacią choroby. Po 6 miesiącach od ostatniego szczepienia wymagana jest rewakcynacja.

Borelioza

Borelioza jest chorobą odkleszczową wywoływaną przez krętki z rodzaju Borrelia, wśród których wyróżnia się c...