Zakażenia układu moczowego spowodowane infekcją Corynebacterium urealyticum u psów i kotów. Analiza przypadków - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Zakażenia układu moczowego spowodowane infekcją Corynebacterium urealyticum u psów i kotów. Analiza przypadków

Przypadek nr 1

10-letni kastrowany kocur rasy europejskiej krótkowłosej, niewychodzący, trafił na konsultację urologiczną z powodu utrzymującego się od kilku tygodni zapalenia pęcherza moczowego.

Objawami klinicznymi, które zaniepokoiły właścicielkę, były:

apatia, oddawanie często bardzo małych ilości moczu, ból przy oddawaniu moczu, krwiomocz, wylizywanie brzucha i okolicy prącia.

Na przestrzeni kilku tygodni poprzedzających konsultację u kota dwukrotnie doszło do niedrożności cewki moczowej i cewnikowania. Wynik badania bakteriologicznego moczu wskazywał na obecność bakterii Enterococcus faecalis oraz Escherichia coli. Na podstawie antybiogramu podano kotu celowany antybiotyk, enrofloksacynę, oraz zastosowano leczenie objawowe, po czym nastąpiła poprawa. Do ponownej niedrożności cewki moczowej doszło na kilka dni przed konsultacją urologiczną.

Zacewnikowano kota i pobrano mocz do badania ogólnego oraz na bakteriologię. W badaniu ogólnym nie zaobserwowano kryształów, erytrocyty zalegały całe pole widzenia, a pH wynosiło 6,5. Posiew moczu wykazał dokładnie te same szczepy bakterii co miesiąc wcześniej, natomiast o znacznie większej oporności. Zaordynowano doksycyklinę, a po otrzymaniu wyników antybiogramu zmieniono na cefowecynę oraz ampicylinę.

Podano również leki przeciwzapalne i rozkurczowe oraz zastosowano płynoterapię podskórną. Wdrożona terapia przyniosła poprawę, a w jej trakcie opiekunka postanowiła skonsultować dodatkowo kota z urologiem.

Podczas pierwszej konsultacji u kota stwierdzono: znaczną otyłość, indeks masy ciała 8/9, prawidłowe nawodnienie, obrzękniętą, zaczerwienioną okolicę prącia. Palpacyjnie pęcherz moczowy wielkości cytryny. W obrazie ultrasonograficznym był on wypełniony moczem o podwyższonej echogeniczności, bez osadu dającego cień akustyczny, a jego ściana była pogrubiała do ok. 3 mm. Nerki o prawidłowej wielkości, typowym kształcie i regularnych torebkach posiadały miąższ o miernie zatartym zróżnicowaniu koro...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Znajdź swoją kategorię

2640 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.