Nadciśnienie u kotów okiem nefrologa

Choroby nerek stanowią dobrze poznaną przyczynę nadciśnienia ogólnoustrojowego. Czynniki nerkowe sprzyjające nadciśnieniu dotyczą zmian zarówno anatomicznych, jak i czynnościowych. Nieodpowiednie rozszerzenie kłębuszkowych tętniczek doprowadzających zmniejsza zdolność tychże tętniczek do ochrony kłębuszka nerkowego przed zmianami w przypadku ogólnoustrojowego nadciśnienia krwi. Zmienione chorobowo nefrony charakteryzują: zmniejszony stopień filtracji, osłabione wydalanie sodu i nadmierne wydzielanie reniny niepodlegające mechanizmowi zwrotnego hamowania. Nadmierne wydzielanie reniny stymuluje wytwarzanie angiotensyny II i w konsekwencji aldosteronu. Angiotensyna II wykazuje również bezpośredni wpływ stymulujący na współczulny układ nerwowy, zwiększając napięcie ścian naczyń i w przypadku chorych nerek, zwężając tętniczki odprowadzające. Działanie renina-angiotensyna-aldosteron i stymulacja współczulna oraz brak możliwości uruchomienia funkcji kompensacyjnych polegających na wzroście wydalania sodu prowadzą do ogólnoustrojowego wzrostu ciśnienia krwi. Ciśnienie tętnicze jest siłą wywieraną przez krew na ściany naczyń. Jego wysokość zależy od rzutu skurczowego i obwodowego oporu naczyń. Jeśli dochodzi do zwiększenia rzutu serca i pojemności minutowej lub do wzrostu oporu naczyniowego, wówczas ciśnienie krwi wzrasta. Mechanizmy odpowiedzialne za zmiany tych dwóch parametrów są głównymi przyczynami nadciśnienia. Na przykład w nadczynności tarczycy dochodzi do wzrostu pojemności minutowej i w efekcie do nadciśnienia. U zwierząt z przewlekłą chorobą nerek, u których występują trudności w usuwaniu sodu i wody, zwiększa się objętość krążących płynów, rzut skurczowy i dochodzi do rozwoju nadciśnienia tętniczego. W innych chorobach mamy do czynienia ze wzrostem obwodowego oporu naczyniowe...