Echokardiografia w weterynarii małych zwierząt. Część VIII – Echokardiograficzna diagnostyka chorób wrodzonych serca: podzastawkowe zwężenie aorty (SAS) - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Echokardiografia w weterynarii małych zwierząt. Część VIII – Echokardiograficzna diagnostyka chorób wrodzonych serca: podzastawkowe zwężenie aorty (SAS)

Według badań Buchanana podzastawkowe zwężenie aorty (SAS) stanowi około 30% wszystkich diagnozowanych wrodzonych wad mięśnia sercowego u psów. W przypadku najbardziej narażonych ras psów choroba ma podłoże genetyczne (2).

Zmiany podzastawkowe nie zawsze muszą być widoczne natychmiast po porodzie, jednakże u zwierząt obciążonych genetycznie zwężenie pojawia się przed ukończeniem 8. tygodnia życia. Wiąże się to zawsze z występowaniem szmeru skurczowego lewostronnie u podstawy serca. U psów ras olbrzymich, szybko rosnących, szybkość przepływu krwi przez obszar przewężenia może zmieniać się i wzrastać w pierwszych miesiącach życia, gdy organizm szybko się rozwija. Z tego powodu ostateczne badanie kardiologiczne powinno być wykonywane u osobników po skończeniu 12. miesiąca życia.

Morfologia zmian podzastawkowych

Obstrukcja odpływu lewokomorowego występuje pod postacią włóknistych guzków, obręczy lub opaski zlokalizowanych bezpośrednio pod zastawką aorty od strony lewej komory. W zależności od nasilenia zmian morfologicznych różny jest stopień zawężenia zastawki. Większość przypadków SAS ma charakter łagodny (niewielki stopień nasilenia) i niejednokrotnie ujawnienie echokardiograficzne włóknistych zgrubień podzastawkowych jest bardzo trudne lub wręcz niemożliwe (1). Ocena zmian polega w takiej sytuacji na klasyfikacji morfologii drogi odpływu, turbulencji i szybkości przepływu zastawkowego.

Podzastawkowe zwężenie aorty może mieć także charakter dynamiczny, co oznacza, że wynika nie z obecności „stałej” przeszkody zawężającej drogę odpływu, a jest konsekwencją hipertrofii mięśniówki lewej komory (głównie podstawnej części przegrody międzykomorowej). Pogrubiały mięsień „zapada się”, powodując podczas skurczu utrudnienie odpływu krwi z lewej komory. W przypadku stenozy dynamicznej jej nasilenie może być różne w zależności od częstotliwości rytmu serca, czynności rozkurczowych, stymulacji układu sympatycznego itd. W wielu przypadkach mamy do czynienia równoc...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Znajdź swoją kategorię

2640 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.