Porażenie krtani u psów – diagnostyka, leczenie z opisem przypadku klinicznego - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Porażenie krtani u psów – diagnostyka, leczenie z opisem przypadku klinicznego

Diagnostyka

Przystępując do diagnozowania paraliżu krtani, należy uwzględnić elementy (cechy) podane w poprzedniej części artykułu m.in.: rozwijającą się duszność, wiek oraz rasę psa.

W przypadku, kiedy ma  się do czynienia z rasami takimi jak: Siberian husky, Bouvier des flandres, bulterier w pierwszym roku życia, z nasilającymi się w czasie problemami oddechowymi, należy uwzględnić możliwość wrodzonego paraliżu krtani. Oczywiście powinno się wykluczyć przewlekłe lub nawracające infekcje dróg oddechowych.

U psów w wieku średnim z problemami oddechowymi i współistniejącymi dysfunkcjami neurologicznymi należy brać pod uwagę postać dziedziczoną porażenia krtani, będącą elementem polineuropatii. Najczęściej są to dalmatyńczyki, rottweilery, pirenejskie psy górskie, pinczery miniaturowe, charty afgańskie, cocker spaniele i jamniki.

Z kolei u psów starszych, u których obserwuje się postępującą nietolerancję wysiłkową w połączeniu ze stridorem wdechowym i dysfonią, można podejrzewać rozwój nabytego paraliżu krtani. Taki obraz pacjenta, wraz z historią, występuje u ponad 90% psów (16, 17).

Badania laboratoryjne

Zazwyczaj badania morfologiczne i biochemiczne krwi nie odbiegają od normy, jednak u części pacjentów można spotkać się z hipercholesterolemią, hiperlipidemią oraz obniżeniem poziomu hormonów tarczycy. Według niektórych autorów niedoczynność tarczycy nie jest traktowana jako bezpośrednia przyczyna mogąca prowadzić do porażenia krtani. Jednak przy stwierdzeniu obniżenia poziomu hormonów tarczycy niezależnie od obecności objawów paraliżu krtani, należy podjąć leczenie niewydolnego narządu (1, 15).

Badanie USG

Do badania ultrasonograficznego tchawicy układamy pacjenta w pozycji grzbietowej, mostkowej z lekko uniesioną głową lub badamy w pozycji stojącej. Przy współpracującym psie procedura nie wymaga znieczulania. Badanie najlepiej wykonywać sondą liniową (dla małych psów 10-14 mHz, dla dużych psów 8-10 mHz), z dojścia pośrodkowego or...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Znajdź swoją kategorię

2797 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy