Chirurgia ucha/Surgery of the ears

Jedynie w przypadku remisji lub poważnego zwężenia przewodu można wdrożyć leczenie chirurgiczne. Nie należy jednak zwlekać z interwencją chirurgiczną po wystąpieniu przekrzywienia głowy, ponieważ każdy przypadek objęcia infekcją ucha środkowego wiąże się z ostrożnym rokowaniem.

Złotym standardem w przypadku przewlekłego zapalenia ucha zewnętrznego jest całkowite usunięcie przewodu słuchowego wraz z osteotomią boczną puszki bębenkowej (zabieg TECA LBO). Udowodniono, że na etapie przewlekłym schorzenia błona bębenkowa nie jest w stanie zatrzymać postępu choroby i zawsze dochodzi do zdjęcia puszki bębenkowej. Zabieg TECA LBO daje bardzo dobry efekt kosmetyczny, ponieważ małżowina pozostaje nienaruszona.

Należy zwrócić uwagę na nerw twarzowy, który biegnie bezpośrednio dobrzusznie do chrząstki okrężnej, a co za tym idzie – może znajdować się w obrębie tkanki objętej stanem zapalnym. Po oddzieleniu dobrze przygotowanego przewodu słuchowego wejście do puszki otwiera się za pomocą odgryzacza kostnego. Następnie wykonuje się kiretaż puszki; należy przy tym uważać, aby nie uszkodzić nerwów autonomicznego układu nerwowego. Drenaż wykonuje się wyłącznie w bardzo zainfekowanych miejscach.

Powikłania po zabiegu TECA LBO to:

tymczasowe porażenie nerwu twarzowego, zespół Hornera (enoftalmia, ptoza, mioza, wypadanie trzeciej powieki) oraz późniejsze przetokowanie nieusuniętych tkanek.

Po zabiegu TECA LBO słuch jest upośledzony, jednak stan ten dotyczył pacjenta już przed interwencją. Fale akustyczne przekazywane są przez kości czaszki i pozwalają na funkcjonowanie ze zmniejszoną wrażliwością.

Usunięcie samego zewnętrznego przewodu słuchowego (zabieg Zeppa) nie jest współcześnie często stosowane, ponieważ przy zabiegu tym zakłada się, że stan zapalny ograniczony jest tylko do poziomego odcinka przewodu słuchowego, co standardowo leczy się zachowawczo. Kandydaci do zabiegu trafiają do chirurga, gdy infekcja poszła głębiej i wskazany jest zabieg TECA LBO.