Aranżacja wnętrz i podstawowe zasady planowania przestrzennego

Salon pielęgnacji psów

Można rozmawiać o salonie pielęgnacji psów, ale jaki właściwie powinien on być? Jakie podstawowe funkcje powinien spełniać? Czy jego wyposażenie jest kosztowne i jak sfinansować taką inwestycję? To pytania, na które trzeba znać odpowiedź, aby zrealizować ten plan z sukcesem.

Na aranżację należy wybrać pomieszczenie (lub je zbudować) o powierzchni nie mniejszej niż 20 m². Na dwudziestu metrach kwadratowych nie będziemy mieć poczucia nadmiaru przestrzeni, ale nada się ona do funkcjonowania. Należy jednak zadbać o kilka szczegółów, które są bardzo ważne przy aranżacji wnętrza.

Do salonu pielęgnacji powinno być osobne wejście, aby zdrowe psy przychodzące na strzyżenie nie miały kontaktu z psami z problemami zdrowotnymi, a szczególnie z tymi ze schorzenia skóry. Poczekalnia nie musi być duża, gdyż zwykle na zabieg strzyżenia oczekuje nie więcej niż jeden pies. Natomiast powinna być dobrze odizolowana akustycznie od pomieszczenia, w którym przebiega strzyżenie. Jeśli ścianki działowe są z płyt gipsowych, to koniecznie trzeba umieścić wewewnątrz maty dźwiękochłonne. Najlepiej, aby drzwi również były wygłuszone. Jest to istotne, ponieważ zgodnie ze sztuką groomerską właściciel psa nie powinien przebywać w pomieszczeniu, gdzie odbywa się strzyżenie. Związane jest to z problemami, jakie mogą wystąpić ze strony psa, który przy swoim właścicielu może zachowywać się agresywnie oraz z całą pewnością może nieustannie próbować zejść pracownikowi ze stołu. Obecność właściciela psa nie pomaga groomerowi w jego i tak ciężkiej pracy.

Prawidłowe ustawienie stołu groomerskiego

Prawidłowe ustawienie stołu groomerskiego jest jedną z najważniejszych rzeczy w salonie. Jeśli w pomieszczeniu jest okno, a więc mamy naturalne oświetlenie z jednego kierunku, to stół powinien być ustawiony krótszym bokiem do okna. W takim ustawieniu stołu pies będzie oświetlony po obu bokach równomiernie. W innym ustawieniu zawsze będziemy mieć jedną stronę psa oświetloną, a drugą będziemy strzyc, stojąc twarzą pod światło, a więc będziemy oślepiani. Sztuczne oświetlenie w postaci świetlówek powinno być rozmieszczone nad stołem oraz po jego bokach, w odległości około 70-100 cm od krawędzi stołu.

Przestrzeń kąpielowa

Przestrzeń kąpielowa powinna być wydzielona i odizolowana co najmniej parawanem. W innym przypadku całe pomieszczenie będzie zachlapane. Ważne jest, aby wanna, którą zainstalujemy, umożliwiała nam dojście do psa z dwóch stron, a więc aby nie było konieczności obracania go w wannie podczas kąpieli. Jest to bardzo uciążliwe, a w przypadku dużych psów wręcz niemożliwe.

Suszenie

Suszarka pozwalająca na efektywne suszenie to sprzęt, który łączy funkcje małej suszarki ręcznej z suszarką stacjonarną o dużym wydmuchu z elastyczną końcówką do suszenia „z ręki” oraz sztywną końcówką suszącą, podczas, gdy groomer w tym samym czasie rozczesuje i szczotkuje sierść. Tego typu suszarki powinny mieć płynną regulację siły nadmuchu i temperatury suszenia.
Istotną kwestią dotyczącą sprzętu są także maszynki używane w salonie groomerskim. Ten temat został poruszony w numerze 1/2014 „VetPersonelu”.

Podłoga

Osobną kwestią jest podłoga, która powinna być odporna na zawilgocenie, ale gdy stosuje się płytki ceramiczne lub panele podłogowe, to przestrzeń pod stołem i wkoło niego powinna być wyłożona wykładziną PCV lub inną, która zamortyzuje upadek ostrza, nożyczek czy innego wartościowego sprzętu.

Dezynfekcja

Na koniec temat dezynfekcji – w groo­mingu nie sprawdzają się żadne inne metody dezynfekcji poza stosowaniem płynów, które działają w ciągu 3-5 minut i można je aplikować z atomizera. Ten sposób dezynfekcji pozwala na dotarcie preparatu dezynfekującego w szczeliny pomiędzy zębami ostrzy, szybką dezynfekcję nożyczek, szczotki, blatu stołu i innego sprzętu, którego skomplikowana budowa uniemożliwia zastosowanie innych metod.
Jak łatwo się domyślić, aby uruchomić działalność w postaci salonu groomerskiego przy lecznicy weterynaryjnej, trzeba zainwestować pieniądze – najlepiej nie z własnej kieszeni. W tym momencie z pomocą przychodzą fundusze unijne. Warto zorientować się w urzędzie marszałkowskim, czy istnieją fundusze unijne na rozbudowę gabinetu weterynaryjnego, rozszerzenie działalności i stworzenie nowych miejsc pracy. Klienci autora artykułu finansowali takie inwestycje ze środków unijnych, a były to znaczne dotacje.

Kończąc ten artykuł, autor chce zachęcić lekarzy weterynarii do wprowadzania leczenia chorób skóry za pomocą serii leczniczych kąpieli, a przy okazji uruchamiania salonów pielęgnacji psów, świadczących swe usługi w pełnym zakresie z dobrze wyedukowanym groomerem, którego umiejętności licują z obecnymi wysokimi wymaganiami właścicieli psów.

Zbigniew Lenarcik
międzynarodowy sędzia groomingu IJA (USA)
www.grotpro.com

salonu groomerskiego, salonu groomerskiego