Aktualne informacje dotyczące grzybic powierzchownych (dermatofitoz) u psów i kotów

Objawy kliniczne

Objawy kliniczne dermatofitoz są
bardzo zróżnicowane. Za najbardziej typowe uważane jest występowanie
zmian o okrągłym lub owalnym kształcie w postaci wyłysień i przerzedzeń
włosa. Skóra w miejscu występowania tych ubytków włosa może być
czerwona, może też występować tam nadmierne rogowacenie, niekiedy
powstają tam również grudki i strupy. Zmiany te zwykle obserwowane są na
głowie zwierząt – w okolicy okołooczodołowej, małżowinach usznych, na
twarzy – rzadziej spotykane są w innych okolicach ciała, jak kończyny
czy brzuch. Ponadto dermatofity mogą zakażać pazury, prowadząc do
różnego typu zaburzeń ich wzrostu i deformacji (onychogryfozy).

Wyjątkowo spotykana jest postać krostkowa przypominająca w swoim obrazie klinicznym pęcherzycę liściastą (72, 73).

Poza
tymi typowymi postaciami u niektórych zwierząt występuje nietypowy
przebieg kliniczny dermatofitoz w postaci form guzowatych (50). Do tych
form należą postać kerion oraz pseudomycetoma. W takich przypadkach powstają zmiany rozrostowe w postaci guzów i guzków.

W
przypadku postaci kerion guzy i guzki zwykle nie są pokryte włosem,
często widoczny jest tam wyraźny rumień. Wielkość guzka może wahać się
od 1 do 5 cm. W wielu przypadkach obecne są przetoki, z których po
uciśnięciu wydobywa się serowaty wysięk. Guzy te często ulegają
rozpadowi, co z kolei prowadzi do powstania nadżerek i owrzodzeń (31,
42). Zwykle powstają pojedyncze wykwity. Miejscem typowym dla rozwoju
zmian jest głowa oraz kończyny. Świąd z reguły nie jest obecny, podobnie
bolesność. Możliwe jest powiększenie powierzchownych węzłów chłonnych.

Dla formy pseudomycetoma
typowym objawem klinicznym jest, tak jak w przypadku postaci kerion,
guzek lub guz, zmiany te mogą być pojedyncze lub liczne. Powstające
wykwity mają średnicę od 0,5 cm do nawet 8 cm (13). Miejscami
predylekcyjnymi do powstawania zmian są grzbiet oraz okolica podstawy
ogona, niekiedy zmiany lokalizują się na kończynach. Guzki t...