Zatrucie solą u świń po transporcie

Wyniki badań laboratoryjnych

Średnie stężenie sodu w surowicy zwierząt z objawami wynosiło 141 mmol/l i nie różniło się istotnie od stężenia sodu w surowicy świń, które objawów nie wykazywały – 137 mmol/l.

Natomiast wyniki badań sodu w płynie mózgowo-rdzeniowym u zwierząt padłych było na poziomie 165 mmol/l i było znacznie wyższe od stężenia sodu w ich surowicy. Było ono również znacznie wyższe od stężenia sodu, które stwierdzano w płynie mózgowo-rdzeniowym świń zdrowych – 139 mmol/l w badaniach przeprowadzonych przez Oswieler i Hurd (1974).

Tab. 1. Kierunki, materiał, metody i wyniki badań laboratoryjnych

Tab. 2. Wyniki poziomów sodu w PMR i surowicy (mmol/l) świń z objawami nerwowymi

Wnioski

Podsumowując, można stwierdzić, że z około 600 świń, które trafiły do pierwszej hali, u około 80 świń wystąpiły objawy kliniczne, z czego objawy nerwowe odnotowano u 40 świń. W sumie w ciągu dwóch tygodni padło 35 świń, z czego 30 w ciągu początkowych 3 dni. Spośród tych, które wykazywały objawy nerwowe, przeżyło tylko 7.

Na podstawie objawów klinicznych oraz badań sekcyjnych, a także badań laboratoryjnych, można stwierdzić, że najbardziej prawdopodobną przyczyną zaistniałych na fermie objawów było zatrucie solą, a dokładnie jego forma, spowodowana brakiem dostępu do wody. Warchlaki zostały zakupione w Danii i w czasie do 24 godzin zostały przetransportowane do Polski przy najprawdopodobniej ograniczonym lub nawet całkowitym braku dostępu do wody. Wspomniane łamanie przepisów transportowych nie zostało jednak udowodnione.

Niestety, nie udało się uzyskać bardziej szczegółowych informacji na temat warunków transportu, a także składników paszy na fermie macierzystej. Można jedynie domniemywać, że bezpośrednią przyczyną zatrucia było ograniczenie dostępu do wody podczas transportu. Na zaistniałą sytuację mógł także mieć wpływ poziom soli w paszy stosowanej na fermie, z której pochodziły zwierzęta. Świadczyć o tym mogą również objawy i zmiany sekcyjne ...