Zakaźne przyczyny kulawizn u świń

Kulawiznę definiuje się jako odstępstwo od prawidłowego sposobu poruszania się. Objawem klinicznym tego zaburzenia są widoczne odchylenia w sposobie poruszania się jednej lub kilku kończyn na skutek choroby, urazu lub zaburzenia czynności tkanek odpowiedzialnych za proces poruszania. Wyróżniamy 4 stopnie kulawizny:

stopień I – prawie niezauważalna kulawizna,stopień II – widoczna kulawizna, zwierzę przez większość czasu obarcza kończynę,stopień III – zaawansowana kulawizna, czynność kończyny jest ograniczona do podpierania o podłogę w celu utrzymania równowagi,stopień IV – brak obarczania kończyny. Jest ona stale uniesiona nad podłożem.

Przyczyny kulawizn mogą być zarówno zakaźne, jak i niezakaźne. Najczęściej problemy z poruszaniem się są związane ze stanami zapalnymi stawów, skóry okolic kończyn, rzadziej mięśni, układu nerwowego, kości.

Straty spowodowane kulawiznami to głównie: osłabienie wzrostu zwierząt, koszty leczenia, mniejsze zdolności reprodukcyjne, szybsza wymiana sztuk stada podstawowego, wzrost ilości konfiskat w rzeźni.

Diagnostyka kliniczna świń jest utrudniona ze względu na m.in. trudności w unieruchomieniu zwierząt do badania. W badaniu oceniamy postawę ciała, poruszanie się zwierzęcia, aktywność i apetyt oraz zachowanie względem innych osobników. Jeśli to możliwe, po obserwacji omacujemy podejrzaną kończynę. Często można wtedy stwierdzić: podwyższoną ciepłotę, bolesność, obrzęk zmienionego zapalnie miejsca. Gdy zwierzę padło, sekcyjnie oceniamy wygląd racic, stawów i okolicznych tkanek. Po otwarciu stawu oceniamy ilość i wygląd mazi stawowej, obecność ropy, włóknika, uszkodzeń chrząstek i kości. Jeśli mamy taką możliwość, możemy przeanalizować dane produkcyjne.

W schorzeniach narządu ruchu możemy wykorzystywać mierniki temperatury ciała, np. termowizję. Będzie ona przydatna zwłaszcza na dużych stadach. Termowizja pozwala łatwo i szybko wychwycić lokalne podwyższenie temperatury, co świadczy o stanie zapalnym tkanek. Kamerą ter...