Przypadek zapalenia mózgu i mięśnia sercowego u prosiąt ssących

Testy PCR wykonano na próbkach pulowanych (pule trzech próbek, według wieku prosiąt). Próbki różnych tkanek (tab. 3) utrwalono w zbuforowanej 10-proc. formalinie i zatopiono w parafinie. Skrawki o grubości 5 µm barwiono hematoksyliną i eozyną. Preparaty z serca wykorzystano również do badania immunohistochemicznego z wykorzystaniem własnych przeciwciał monoklonalnych (3E5). Za dodatnie uznawano próbki, w których stwierdzano charakterystyczne brązowe złogi w komórkach. Homogenizat mięśnia sercowego wykorzystano do inokulacji linii komórkowych Vero i BHK-21.

Badanie bakteriologiczne nie wykazało wzrostu drobnoustrojów. Test PCR w kierunku PRRSV, PRV oraz ELISA antygenowa w kierunku CSF dały wyniki ujemne w odniesieniu do wszystkich próbek. Wszystkie 8 pul materiału badane testem PCR w kierunku EMCV dało wynik dodatni. Badanie mikroskopowe wykazało obecność rozsianego lub ogniskowego zapalenia mięśnia sercowego oraz intensywnego zwyrodnienia i martwicy komórek mięśniowych. Nacieki zapalne składały się głównie z komórek jednojądrzastych i niewielkiej liczby neutrofili. Metodą immunohistochemiczną (IHC) stwierdzono obecność antygenów EMCV w komórkach mięśnia sercowego, włóknach Purkinjego, śródbłonku naczyń i w makrofagach (ryc. 2).

Ryc. 2a. Serce 7-dniowego prosięcia: Intensywne zapalenie mięśnia sercowego z naciekami limfocytów i granulocytów obojętnochłonnych (barwienie hematoksyliną i eozyną, powiększenie 40 x)

Ryc. 2b. Serce 7-dniowego prosięcia: Antygen EMCV w miokardiocytach (IHC, powiększenie 100 x)

Po 48-72 godzinach po inokulacji hodowli Vero i BHK-21 homogenizatem mięśnia sercowego stwierdzono efekt cytopatyczny, a antygen EMCV stwierdzono przy użyciu własnej metody sandwich ELISA. Wyniki PCR, badania mikroskopowego, IHC i badania wirusologicznego pozwoliły na rozpoznanie wystąpienia EMC (tab. 4).

Tab. 4. Wyniki badania laboratoryjnego wykonanego na próbkach pobranych w czasie sekcji 12 prosiąt

Ze względu na brak metod terapii ora...