Przypadek zapalenia mózgu i mięśnia sercowego u prosiąt ssących

W przypadkach nagłych padnięć prosiąt przed odsadzeniem i tuczników zawsze można podejrzewać wystąpienie EMC. Problem może dotyczyć świń w każdym wieku, lecz najczęściej występuje u świń o wadze 60-70 kg. Rozpoznanie można postawić na podstawie wywiadu, występowania nagłych padnięć, charakterystycznych zmian sekcyjnych i mikroskopowych w sercu, a także izolacji EMCV w linii komórkowej BHK-21 lub Vero, lub wykryciu wirusa metodą PCR. Testy seroneutralizacji i ELISA są najczęściej wykorzystywanymi testami do wykrywania przeciwciał dla EMCV w surowicy. Przeciwciała neutralizujące mogą być wykryte 5-7 dni po zakażeniu i mogą się utrzymywać przez 6-12 miesięcy. Odporność siarowa może się utrzymywać przez co najmniej 2 miesiące (1).

W diagnostyce różnicowej należy wziąć pod uwagę następujące jednostki chorobowe:

pryszczyca: zmiany sekcyjne i mikroskopowe w sercu mogą być nieodróżnialne od tych przy EMC,parwowiroza: zakażenie PPV u świń może wywoływać nieropne zapalenie mięśnia sercowego,niedobór witaminy E i selenu (morwowe serce),choroba obrzękowa (Escherichia coli),streptokokoza (Streptococcus suis),PRRS,choroba Aujeszky’ego (PRV),klasyczny pomór świń (CSFV).

W rozpoznawaniu objawów rozrodczych wywołanych przez EMCV powinny być wzięte pod uwagę:

parwowiroza,leptospiroza,pryszczyca,cirkowiroza,PRRS,choroba Aujeszky’ego (PRV).

Nie istnieją metody leczenia EMC, lecz śmiertelność w ostrej fazie może być zmniejszona przez ograniczenie stresu i pobudzania świń. Zwalczanie gryzoni jest szczególnie wskazane w regionach endemicznych. Wirus ulega inaktywacji w wodzie zawierającej 0,5 ppm chloru. Jako środków dezynfekcyjnych można używać preparatów jodowych. W USA jest dostępna inaktywowana szczepionka wykazująca wysoką skuteczność dla świń i loch (1).