Epidemiologia oraz możliwości profilaktyki zakażeń świń wywoływanych przez Glaesserella (Haemophilus parasuis) oraz Streptococcus suis - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Epidemiologia oraz możliwości profilaktyki zakażeń świń wywoływanych przez Glaesserella (Haemophilus parasuis) oraz Streptococcus suis

Glaesserella (Haemophilus) parasuis (Gps) oraz Streptococcus suis (S. suis) stanowią nieustannie jedną z najważniejszych przyczyn zachorowań i padnięć prosiąt w warchlakarni nie tylko w Polsce, ale wszędzie tam, gdzie ma miejsce produkcja świń. Epidemiologia obu patogenów jest bardzo podobna, co może tłumaczyć fakt występowania zachorowań wywoływanych przez oba te czynniki u prosiąt w różnym okresie po odsadzeniu. Najnowsze badania epidemiologiczne wyraźnie wskazują, że prosięta, u których doszło do kolonizacji zjadliwymi szczepami Gps i S. suis, stają się szczególnie mocno predestynowane do zachorowań systemowych, szczególnie po wcześniejszym zakażeniu wirusem PRRS.

Glaesserella parasuis jest czynnikiem etiologicznym choroby Glässera. Po szczegółowej analizie filogenetycznej dokonano reklasyfikacji tego patogenu bakteryjnego z rodzaju Haemophilus do rodzaju Glaesserella (2). Zarazek ten kolonizuje górne drogi oddechowe już od 5. dnia życia prosięcia i może być izolowany z jam nosowych, migdałków i tchawicy zdrowych świń (9, 11-13). Pomimo tego, że w górnych drogach oddechowych dominują niechorobotwórcze typy Gps, niektóre świnie są nosicielami szczepów charakteryzujących się wysoką zjadliwością, co w warunkach stresu środowiskowego może doprowadzić do rozwinięcia się uogólnionej formy choroby z objawami włóknikowego zapalenia błon surowiczych, zapalenia stawów, a nawet zapalenia opon mózgowych (20). W ramach gatunku Glaesserella parasuis wyróżnia się 15 serotypów, wśród których obserwuje się duże zróżnicowanie izolowanych szczepów, zarówno pod względem fenotypowym, jak i genotypowym (7, 10, 11).

Kolonizacja Gps u prosiąt rozpoczyna się już w ciągu pierwszych kilku dni życia w wyniku bezpośredniego kontaktu, nos – nos, pomiędzy matką i oseskiem (9, 11). Istnieje pogląd, że loszki sieją znacznie mniej zarazków Gps niż lochy. Prosięta, które zetknęły się z Gps jeszcze w porodówce, nabywają odporność czynną przeciwko zjadliwym szczepom i w ten sposób są chr...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Znajdź swoją kategorię

2814 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy