Od wrażliwości gatunkowej do możliwości kontroli paratuberkulozy u przeżuwaczy
Patogeneza
Głównym źródłem zarazka są zwierzęta zakażone, będące bezobjawowymi nosicielami i siewcami zarazka oraz chore, dzikie przeżuwacze korzystające z tych samych pastwisk, co bydło lub owce. Choroba przenosi się głównie poprzez wodę i paszę zanieczyszczoną odchodami zwierząt chorych. Prątki Mycobacterium avium subsp. paratuberculosis są wydalane obficie z kałem chorych zwierząt, głównie w późniejszym stadium choroby. Zakażenie następuje zwykle per os, po wchłonięciu prątków wraz z zanieczyszczoną wodą lub paszą. Ze zwierzęcia na zwierzę choroba przenosi się przy bezpośrednim kontakcie.
Najczęściej do zakażenia dochodzi u cieląt ssących siarę i mleko ze strzyków zanieczyszczonych kałem. Zakażenie jest tym łatwiejsze, że prątek Johnego może przebywać w środowisku zewnętrznym przez wiele miesięcy, a nawet lat w stanie zdolnym do wywołania zakażenia. Zakażenie może nastąpić także drogą śródmaciczną, wskutek implantacji zakażonych zarodków lub podczas badania rektalnego. Prątki paratuberkulozy izolowano także z łożyska krów oraz płodów. Odsetek zakażeń śródmacicznych nie jest duży i może sięgać w stadach, gdzie warunki utrzymania „pozostawiają dużo do życzenia” do 9% wszystkich zakażeń.
Jednak dotychczas nie stwierdzano u zakażonych płodów charakterystycznych zmian chorobowych w jelitach. Prątki, po dostaniu się drogą per os do organizmu, są fagocytowane przez makrofagi. Bramą wejścia do organizmu są kępki Peyera, będące wtórnymi narządami limfatycznymi w postaci nieotorbionych grudek limfatycznych występujących w ścianie jelita. Są one dużymi skupiskami supresorowych limfocytów T oraz limfocytów proliferujących. Kontakt z układem immunologicznym zwierzęcia następuje zwykle w końcowym odcinku jelita krętego i w jelicie czczym, a wchłonięte drobnoustroje są prezentowane przez makrofagi i komórki dendrytyczne limfocytom T.
Do wystąpienia choroby usposabiają: intensywna hodowla zwierząt, duże zagęszczenie w obiektach, kwaśny odczyn gleby, braki pok...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj sięlub
zarejestruj sięMogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2814 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Praktyka w terenie – jak zabezpieczyć się na wypadek stanów zagrożenia życia lub zdrowia zwierzęcia
Obowiązek objęcia terapią wszystkich chorych zwierząt w stadzie Pamiętaj, że zgodnie z Kodeksem rozważnego stosowania produktów leczniczych przeciwdrobnoustrojowych przez lekarzy weterynarii terapia początkowa ma zwykle charakter empiryczny i wymaga dużej wiedzy klinicznej oraz doświadczenia lekarza w leczeniu zwierząt. Ponadto terapia powinna być prowadzona w taki sposób, aby nie fałszowała wyników badań laboratoryjnych. Kodeks ponadto wskazuje, […]
Choroby racic jako ważna przyczyna brakowania krów w stadzie bydła mlecznego
Choroby racic jako przyczyna brakowania Jako dominujące przyczyny brakowania krów ze stada wskazuje się: niepłodność, choroby gruczołu mlekowego i choroby racic. Znaczenie tych problemów w ciągu ostatnich 30 lat zdecydowanie wzrosło (8). Zwiększyła się również częstość występowania chorób racic, jest dziś znaczna i może dotyczyć nawet 70-80% zwierząt w stadzie (3). Szacuje się, że problem […]
Czynniki wpływające na kolonizację mikrobiomu i dojrzałość układu pokarmowego prosiąt oraz jego prawidłowe funkcjonowanie
Flora jelitowa prosiąt odsadzonych U ssaków układ pokarmowy zamieszkują miliardy mikroorganizmów, które kolonizują powierzchnię błony śluzowej, tworząc barierę mikrobiologiczną i odgrywając niezastąpioną rolę dla zdrowia organizmu (6, 122). Mikroorganizmy jelitowe mogą nie tylko wspomagać trawienie i wchłanianie składników odżywczych poprzez regulację ekspresji genów enzymów trawiennych w komórkach nabłonkowych (108), ale także dostarczać gospodarzowi energię poprzez […]
Opieka stomatologiczna nad starszymi końmi
Najczęstsze problemy stomatologiczne u koni starszych Ogólnymi zasadami wizyt dentystycznych u starszych koni powinny być: Najczęstsze problemy diagnozowane w tej grupie wiekowej to: Zaawansowane wady zgryzu, tj. zgryz falisty, schodkowy, haki Już w wieku 3-5 lat na etapie wymiany zębów mogą powstawać wady zgryzu, takie jak: zgryz falisty, przemieszczenia zębów, haki i rampy. Mają one […]
Praktyka w terenie – jak zabezpieczyć się na wypadek stanów zagrożenia życia lub zdrowia zwierzęcia
Obowiązek objęcia terapią wszystkich chorych zwierząt w stadzie Pamiętaj, że zgodnie z Kodeksem rozważnego stosowania produktów leczniczych przeciwdrobnoustrojowych przez lekarzy weterynarii terapia początkowa ma zwykle charakter empiryczny i wymaga dużej wiedzy klinicznej oraz doświadczenia lekarza w leczeniu zwierząt. Ponadto terapia powinna być prowadzona w taki sposób, aby nie fałszowała wyników badań laboratoryjnych. Kodeks ponadto wskazuje, […]
Wiek ma ogromne znaczenie podczas stawiania diagnozy
Lek. wet. Justyna Domagała tytuł inżyniera zootechniki uzyskała w 2016 r., a tytuł lekarza weterynarii – w 2019 r. na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. Po studiach swoją wiedzę poszerzała podczas stażu w Szpitalu dla Koni Equivet, w którym później uzyskała zatrudnienie. W latach 2021-2024 swoją pracę skupiała na internistycznym leczeniu koni oraz pogłębianiu wiedzy na […]
Echa 32. Kongresu Bujatrycznego w Cancun
Profilaktyka Kongres był również okazją do zaprezentowania kilku przełomowych produktów immunologicznych, które mają szansę wprowadzić na nowe tory prewencję znanych od lat jednostek chorobowych, sprawiających wiele kłopotów z punktu widzenia odchowu cieląt czy rozrodu. Mowa tu konkretnie o trzech nowych szczepionkach mających zastosowanie w profilaktyce Mycoplasma bovis, Cryptosporidium parvum czy wirusowej biegunki bydła (BVD). Nie […]